O "Cieniu wiatru" napisano już wiele recenzji, opinii i refleksji, ale ja również chciałam napisać kilka słów. O Zafonie słyszałam kilka lat temu, ale bardzo długo zwlekałam z kupnem książki. W końcu znalazłam czas na czytanie. Muszę powiedzieć, że pierwsze strony czytałam dość mozolnie, a to dlatego że przez ostatnie miesiące zaczytywałam się współczesnymi, "komercyjnymi" kryminałami. Dopiero jak przyzwyczaiłam się do języka Zafona z każdą kolejną stroną dostrzegałam ich piękno. Ten autor pisze po prostu fenomenalnie!! To jak opisuje otoczenie, uczucia bohaterów sprawia, że czuję się tak, jakbym tam była.
Trudno mi dopasować tę książkę do konkretnej kategorii, ponieważ Zafon łączy w niej świetnie skrojony kryminał jak również wzruszający romans połączony z tragediami życia codziennego bohaterów.

Książka opisuje losy Daniela Sempere, którego w młodzieńczych latach ojciec, księgarz, zabiera do niezwykłego miejsca jakim jest Cmentarz Zapomnianych Książek. Daniel wśród niezmierzonych labiryntów półek z książkami wymiera jedną, autorstwa Juliana Caraxa. Po przeczytaniu tej książki Daniel jest pod jej wielkim wrażeniem i chce znaleźć inne dzieła tego autora. Jednakże okazuje się, że historia nie tylko tego autora ale i samej książki jest bardzo tajemnicza.
Mijają lata, a Daniel Sempere nadal jest pod ogromnym wrażeniem Cienia Wiatru. W swoim życiu spotyka kolejne osoby, które doprowadzają go do rozwiązania zagadki, kim jest Julian Carax. Warto zauważyć, że historie poszczególnych bohaterów i osób z otoczenia Juliana przenikają się, zazębiają co sprawia, że książka jest naprawdę fenomenem.

Po przeczytaniu Cienia Wiatru od razu musiałam sięgnąć po "Grę Anioła" ponieważ czytając Zafona miałam wrażenie, jakbym została przeniesiona do wspaniałej bajki obsadzonej w przepięknej Barcelonie.

Podsumowując naprawdę mogę napisać, że czytając Cień Wiatru miałam odczuje jakby ta książka nie była napisana przez Zafona, ale jakby pisał ją sam Daniel Sempere.

O "Cieniu wiatru" napisano już wiele recenzji, opinii i refleksji, ale ja również chciałam napisać kilka słów. O Zafonie słyszałam kilka lat temu, ale bardzo długo zwlekałam z kupnem książki. W końcu znalazłam czas na czytanie. Muszę powiedzieć, że pierwsze strony czytałam dość mozolnie, a to dlatego że przez ostatnie miesiące zaczytywałam się współczesnymi,...