Tak, to prawda język książki jest dosadny, bardzo, miejscami za bardzo. Szczególnie na początku przez co wiele osób może zrazić się w tym momencie i jeśli tak się stało... Cóż wielka szkoda.

Akcja nakręca się szybko i sprawnie. Historia rozwija logicznie i spójnie. Od pewnego momentu naprzemiennie dowiadujemy się o losach Petera Browna i Niedźwiedziego pazura (jedna i ta sama postać Pietro Brnwa;-]) co działa książce na dobre.

Warto nadmienić jeszcze o 3 sprawach:
1. Połączenie House i Soprano to oczywista ściema reklamowa.
2. Autor podaje kilka ciekawych faktów medycznych, ale część jest zupełnie wyssana z palca czego trzeba być świadomym, szczególnie jeśli p. Bazell sam przyznaje się do tego w ostatnich słowach powieści.
3. W książce znajduje się wiele odniesień do historii polskich Żydów w czasie II wojny światowej (i generalnie o Polsce tamtych lat). Typowych skądinąd dla "Amerykańskich Żydów", którzy z drugą wojną nie mają oczywiście nic wspólnego, bo urodzili się 50 lat po niej. Człowieka obytego z historią, szczególnie w tym temacie, lektura może poddenerwować.

Do takiej pozycji chyba najlepiej pasuje określenie czytadło. Całość łyka się jednym tchem. Polecam wszystkim mającym ochotę na niezobowiązującą rozrywkę dla dorosłych.

PS. Pytałem nawet czy "pozyskanie broni" w ostatecznej walce głównego bohatera może mieć miejsce w realnym świecie. Podobno tak, ale bardzo, bardzo mało prawdopodobne żeby taka osoba nie zemdlała już na samym początku "zabiegu". Ale o co chodzi??? Nie, nie będzie spoilerów ;)

Tak, to prawda język książki jest dosadny, bardzo, miejscami za bardzo. Szczególnie na początku przez co wiele osób może zrazić się w tym momencie i jeśli tak się stało... Cóż wielka szkoda.

Akcja nakręca się szybko i sprawnie. Historia rozwija logicznie i spójnie. Od pewnego momentu naprzemiennie dowiadujemy się o losach Petera Browna i Niedźwiedziego pazura (jedna i ta...