,,Dzika Bestia’’ Josha Bazella to kontynuacja bestsellerowej powieści ,,Pokonać kostuchę’’, która została opublikowana w 32 językach. I tym razem śledzimy losy doktora Lionela Azimutha, który uciekając przed mafią wpada w kolejne tarapaty. Tym razem zostaje wplątany w międzynarodowy spisek, którego zwieńczeniem ma być odnalezienie tytułowej dzikiej bestii. Seksowna, brutalna i obłędnie zabawna, taki napis widnieje na okładce. Czy w środku jest tak samo ?

Fabuła książki kręci się wokół tajemniczego potwora z głębin, który nawiedził Jezioro Białe w Minnesocie. Główny bohater, doktor Azimuth zostaje wynajęty przez ekscentrycznego milionera jako obstawa dla ślicznej pani paleontolog Violet Hurst. Tempo powieści utrzymuje się na wysokim poziomie. Nie ma tu długich przestojów, gdzie akcja całkowicie siada, a my musimy zadowolić się kolejnymi stronami, które nijak mają się do głównych wydarzeń. Wokół bohaterów wciąż dużo się dzieje, a czytelnik nie ma czasu na nudę. Bazell nie wyjawia jednak wszystkiego już na pierwszych stronach. Autor stopniowo odkrywa kolejne części zagadki, które układają się w logiczną całość.

Powieść pisana jest w formie narracji głównego bohatera. To właśnie z jego perspektywy śledzimy całą przygodę. Jest to forma przystępna, która w tego typu powieściach doskonale się sprawdza. Autor czasem jednak opowiada nam wydarzenia w których Lionel nie uczestniczy. W takich wypadkach przebieg akcji śledzimy oczami jednego z bohaterów drugoplanowych. Bazell zastosował również ciekawe rozwiązanie jeśli chodzi o przypisy. Fachowe opisy zostały tutaj połączone z wewnętrznymi przemyśleniami doktora Azimutha. Często mają one charakter prześmiewczy, gdzie autor za pomocą głównego bohatera kpi z ludzkich słabości oraz pokazuje przewrotność człowieka. W przypisach są również odniesienia do polityki, medycyny czy najnowszej biologii.
Dialogi w powieści zachowują przeważnie po kilka zdań. Autor postawił na duży i szybki przekaz informacji. Mocny i wyrazisty język postaci w jeszcze bardziej dosadny sposób przedstawia nam ich racje.

Książka ma pewnie formy pamiętnika. Pisarz przy każdym rozdziale informuje nas o tym jaki jest dzień, miesiąc, a także w jakim miejscu toczy się akcja. Gdy cofa się do wydarzeń poprzedzających główną fabułę, informuje nas również o tym jaki mamy rok.

Moim zdaniem powieść skierowana jest głównie do osób dorosłych. Bardzo często język pisarza jest agresywny, nacechowany przekleństwami. Autor regularnie zahacza również o seks, sięgając po prymitywne określenia współżycia dwójki ludzi. Sądzę, że taki zabieg był celowy i miał za zadanie pokazać nam degradacje ludności w pewnych sektorach społecznych. W książce występuje również dużo brutalizmu i nieuzasadnionej przemocy.

Josh Bazell w ciekawy sposób ukazuje specyfikę życia w małych miasteczkach USA. Pokazuje ich mentalność, a także to w jaki sposób się oni zachowują. Interesującym przykładem jest tutaj miasteczko Ford, które nie wytrzymało próby czasu z procesem urbanizacyjnym wielkich metropolii. Poznajemy też tutaj ludzi, którzy zostali w mieście i ich podejście do otaczającego świata. Taka wizja jest nieco przerysowana ale stanowi dobry punkt odniesienia jako satyry amerykańskiego społeczeństwa.

Bohaterowie zostali skonstruowani w sposób ciekawy i prawdziwy. Nie brak im wielu słabości czy podejmowania błędnych decyzji. Dr. Lionel Azimuth ma również za sobą ciekawą przeszłość, która dość często o sobie przypomina. Postać pani paleontolog jest z kolei zmysłowa i tajemnicza. Violet Hurst łączy w sobie najniebezpieczniejsze cechy kobiety. Jest piękna i inteligentna. Bazell świetnie ułożył relacje wcześniej omawianej dwójki. Reakcje jakie między nimi zachodzą dodają wielu smaczków książce i często były motorem napędowym głównej akcji.

,,Dzika Bestia’’ to dobra lektura dla osób pragnących się odstresować, szukających lektury lekkiej i łatwej w odbiorze. Lekarz ukrywający się przed mafią oraz seksowna Violet Hurst to gwarancja mocnych wrażeń. Szybka akcja, strzelaniny, aura tajemniczego potwora i romans w tle jest mieszanką wybuchową, która zadowoli wielu czytelników. Bazell stworzył seksowną Violet, brutalnego potwora i obłędnie zabawnego Lionela Azimutha.

,,Dzika Bestia’’ Josha Bazella to kontynuacja bestsellerowej powieści ,,Pokonać kostuchę’’, która została opublikowana w 32 językach. I tym razem śledzimy losy doktora Lionela Azimutha, który uciekając przed mafią wpada w kolejne tarapaty. Tym razem zostaje wplątany w międzynarodowy spisek, którego zwieńczeniem ma być odnalezienie tytułowej dzikiej bestii. Seksowna,...

Bazell uderza po raz drugi. Kontynuując bestseller „Pokonać kostuchę”, Josh serwuje nam niezłą porcję brutalnej zabawy, o jakiej nawet nie przyszło nam pomyśleć.

Pietro Brnwa nie ma w życiu lekko. Jako eks zabójca jest ścigany przez mafię i tylko pomarzyć może o pracy w swoim fachu na legalnej płaszczyźnie. Dlatego kiedy nadarza się okazja, przyjmuje ofertę dziwnego milionera i zostaje ochroniarzem seksownej pani paleontolog, która obrała sobie za cel odnalezienie potwora z jeziora. Nic jej nie powstrzyma, by dojść do celu, a sam doktor będzie musiał się zmierzyć z dawnymi i nowymi problemami, kontynuując zawrotne tępo życia. I to z uśmiechem na ustach.

Resztę recenzji można przeczytać TUTAJ - http://dlalejdis.pl/artykuly/doktor_z_piekla_rodem

Ocena: 3/6
larysa-recenzuje.blogspot.com

Bazell uderza po raz drugi. Kontynuując bestseller „Pokonać kostuchę”, Josh serwuje nam niezłą porcję brutalnej zabawy, o jakiej nawet nie przyszło nam pomyśleć.

Pietro Brnwa nie ma w życiu lekko. Jako eks zabójca jest ścigany przez mafię i tylko pomarzyć może o pracy w swoim fachu na legalnej płaszczyźnie. Dlatego kiedy nadarza się okazja, przyjmuje ofertę dziwnego...

Nie jest to skrzyżowanie Housa z rodziną Soprano, ale - mimo niecenzuralnego języka - da się przeczytać. A właściwie mała poprawka, jakieś powiązanie z Housem jest. Hugh Laurie napisał "Sprzedawcę broni", która miała być pastiszem książek akcji - niestety przedobrzył z tempem akcji i przeskakiwaniem od sceny do sceny. Podobnie jest z "Dziką bestią" - próba "przemycenia" wielu poglądów na politykę, świat korporacji oraz degradację środowiska naturalnego w powieści sensacyjnej nie jest udana. Olbrzymia ilość przypisów też nie ułatwia lektury, choć trzeba przyznać, że są specyficzne i dowcipne. Autor w bardzo obszernym posłowiu przytacza wiele faktów i źródeł, oczywiście dotyczących powyższych tematów, niejako muśniętych w powieści. Jestem jednak prawie pewna, że czytelnik nastawiony na powieść sensacyjną odpuści sobie czytanie posłowia. Wyszła z tego hybryda, która raczej nie zadowoli miłośnika sensacji.

Nie jest to skrzyżowanie Housa z rodziną Soprano, ale - mimo niecenzuralnego języka - da się przeczytać. A właściwie mała poprawka, jakieś powiązanie z Housem jest. Hugh Laurie napisał "Sprzedawcę broni", która miała być pastiszem książek akcji - niestety przedobrzył z tempem akcji i przeskakiwaniem od sceny do sceny. Podobnie jest z "Dziką bestią" - próba "przemycenia"...

Bardzo się tą książką rozczarowałem. Jak dla mnie kiepska fabuła i dość przewidywalna

Bardzo się tą książką rozczarowałem. Jak dla mnie kiepska fabuła i dość przewidywalna

niestety dużo gorsza od pierwszej części. mniej interesująca, ale humor ją ratuje.

niestety dużo gorsza od pierwszej części. mniej interesująca, ale humor ją ratuje.

Pokonać kostuchę jest mistrzostwem świata. Dzika bestia jest jej totalnym przeciwieństwem. Zawiodłam się bardzo.

Pokonać kostuchę jest mistrzostwem świata. Dzika bestia jest jej totalnym przeciwieństwem. Zawiodłam się bardzo.

Taka trochę chaotyczna. Pierwsza część była lepsza.

Taka trochę chaotyczna. Pierwsza część była lepsza.