Liesel Meminger ma dziewięć lat, gdy matka oddaje ją i jej młodszego brata do innej rodziny. W czasie podróży mały Werner umiera. Podczas jego pogrzebu Liesel kradnie swoją pierwszą książkę - ,,Podręcznik grabarza”. To z niej przybrany ojciec, Hans, uczy ją czytać. Beztroskie dzieciństwo wypełnione nauką, zabawami z chłopcem z sąsiedztwa Rudym i kolejnymi kradzieżami, przerywa wybuch II wojny światowej. Liesel jeszcze nie do końca zdaje sobie sprawę na czym polega życie w nazistowskich Niemczech, ale wkrótce jej rodzina udzieli schronienia młodemu Żydowi, Maksowi, a Liesel przejdzie twardą szkołę życia. Narratorem powieści jest Śmierć(rodzaju męskiego), który opowiada historię młodej Niemki, szukając w niej potwierdzenia, że ludzka egzystencja ma sens.

Na ,,Złodziejkę książek” polowałam od jakichś trzech lat. Gdy w końcu wpadła w moje ręce, nie mogłam się doczekać, kiedy ją przeczytam. Jednak nie do końca spełniła ona moje oczekiwania. Na pewno nie jest to najpiękniejsza i najbardziej poruszająca powieść o wojnie, jaką czytałam. Narracja Śmierci była naprawdę dobrym i ciekawym pomysłem, ale chwilami przeszkadzał mi układ rozdziałów i czytało się dosyć ciężko. Poza tym, coraz mniej przepadam za takimi metodami, gdy dramaty pokazywane są z perspektywy dzieci. Po prostu mam wrażenie, że wtedy autor poświęca za dużo miejsca na opisywanie dziecinnych zabaw i zmartwień, zamiast skupić się na głównym wątku. Taki zabieg podoba mi się tylko wtedy, gdy dzieciństwo jest tylko jednym z opisywanych etapów życia bohaterów. Chwilami czułam znużenie, gdy Zusak opisywał jak Liesel bawi się z Rudym, zamiast skupić się na wojnie.

To nie znaczy, że ,,Złodziejka książek” jest złą powieścią i że mi się nie podobała. Może przeczytałam już za dużo tego typu pozycji i coraz trudniej mnie całkowicie zachwycić? Bo tak naprawdę uważam, że to bardzo dobra, klimatyczna, chwilami wzruszająca literatura. Autor pisze obiektywnie – pokazuje, że wśród Niemców w czasach Hitlera byli zarówno naziści, jak i osoby brutalnie wepchnięte w otchłań historii – jak Hans albo Alex Steiner. Pokazuje, że w nieludzkich czasach drobne gesty przyjaźni i serdeczności znaczą więcej niż wszystko inne. Pokazuje, że można zachować dobro i niewinność, nawet jeśli cały świat sprzysiągł się przeciwko nam. A jednocześnie pokazuje, jak bardzo jesteśmy bezradni wobec zła i że czasami nie możemy nic zmienić, nawet jeśli bardzo chcemy.

Śmierć w roli narratora okazał się(prawie) strzałem w dziesiątkę. Podobał mi się sposób jego przedstawienia – Śmierć współczuje ludziom, dostrzega ich odwagę i cierpienie, ale nie może im tego okazać, może tylko obserwować. Chwilami czułam takie smutne rozczulenie, czytając o tym jak przeprowadza dusze na tamten świat. Ale moje ulubione postacie to Max i Rudy – obaj w równym stopniu. Max za chęć życia, buntowniczy charakter i wolę walki(oraz za to, że robił pompki w piwnicy), a Rudy za wesołość, mądrość i oddanie Liesel. Jak on ją kochał! To był piękny wątek(Maxa i Liesel zresztą też*). Sama Liesel była dla mnie trochę za mało wyrazista jak na główną bohaterkę, ale zabolał mnie fragment, gdy stwierdziła, że ma zmęczone serce.

To nie jest powieść dla miłośników trzymającej w napięciu akcji – Śmierć wielokrotnie informuje o tym, co będzie się działo potem. To raczej literatura dla tych, którzy lubią refleksje nad ludzką naturą, historie wojenne i nie boją się oryginalnych form narracji. Im serdecznie polecam ,,Złodziejkę książek”. Może podczas czytania nie zawsze byłam zachwycona, ale teraz wiem, że mam o czym myśleć po lekturze.

,, Tych spraw nigdy nie rozumiałem i nie zrozumiem – ile ludzie są w stanie znieść.”


*Uwaga, spoiler!!!


Wiem, że autor wypowiedział się na temat domniemanej miłości między Maksem a Liesel po śmierci Rudy’ego, ale dla mnie oni po prostu zawsze będą razem.

Liesel Meminger ma dziewięć lat, gdy matka oddaje ją i jej młodszego brata do innej rodziny. W czasie podróży mały Werner umiera. Podczas jego pogrzebu Liesel kradnie swoją pierwszą książkę - ,,Podręcznik grabarza”. To z niej przybrany ojciec, Hans, uczy ją czytać. Beztroskie dzieciństwo wypełnione nauką, zabawami z chłopcem z sąsiedztwa Rudym i kolejnymi kradzieżami,...