Zainteresowałam się książką „Czekolada” dokładnie w Dzień Czekolady, 12 kwietnia. Zanim zebrałam się do biblioteki, by ją wypożyczyć, minęło trochę czasu i tak dopiero niedawno zaczęłam czytać tę powieść autorstwa Brytyjsko-Francuskiej pisarki, Joanne Harris.
Postać samej autorki wydaje się być fascynująca: kobieta jest wszechstronnie utalentowana, co udowodniła, pisząc dobre książki, a przed tym zajmując się zielarstwem, muzyką, księgowością i edukacją. Z pewnością część swoich doświadczeń życiowych przeniosła na swoją główną bohaterkę.
Vianne Rocher przeprowadza się do małego, francuskiego i bardzo zacofanego miasteczka. Wraz z córką, po raz kolejny chce zacząć nowe życie. Postanawia zrobić to poprzez założenie w mieścinie czekoladziarni – sklepu, który nie tylko dał mieszkańcom możliwość codziennego kupowania słodyczy, lecz przede wszystkim sposobność, by obgadać kogoś nowego.
Joanne Harris pokazuje ludzi w różnych odcieniach. Gdy z początku wydają się czarno-biali, szybko odkrywamy, że tak naprawdę skala szarości ich charakterów jest ogromna. Bezduszny ksiądz jest tylko słabym człowiekiem, którego nie ma kto prowadzić. Włóczęga, któremu kibicujemy ma irytujący zwyczaj zamykania się na drugiego człowieka. Idealna katoliczka raz okazuje się zimna i chciwa, drugi – pełna żalu i miłości. Można wymieniać w kółko. I tu dzieje się to, co lubię w książkach – decyzje postaci wpływają na rozwój fabuły, a nie na odwrót. A wszystko posypane jest przepięknie pachnącą przyprawą ze skandalu i kontrowersyjności.
Chciałam napisać, że tej książce przewodzi motyw walki dobra ze złem, ale to raczej nietrafne określenie. To walka dobrych chęci z dobrymi chęciami – a nimi jest piekło wybrukowane. Nieporozumienia, brak otwartości, zawziętość prowadzą do tragedii, co powieść bardzo ładnie ukazuje.
Z minusów – i to dużych – język wcale nie jest taki przejrzysty, jaki by się chciało. Bardzo ciężko połapać się do kogo zwracają się bohaterowie, a czasem także co jest monologiem wewnętrznym, a co mówi narrator. Nie wytłumaczono nam sekretów, na których wytłumaczenie liczyliśmy. A kiedy Vianne zatapia się w swoich myślach, następuje jeden wielki chaos, który kończy się tak niespodziewanie jak się zaczął i zupełnie zaburza odbiór powieści.

Zainteresowałam się książką „Czekolada” dokładnie w Dzień Czekolady, 12 kwietnia. Zanim zebrałam się do biblioteki, by ją wypożyczyć, minęło trochę czasu i tak dopiero niedawno zaczęłam czytać tę powieść autorstwa Brytyjsko-Francuskiej pisarki, Joanne Harris.
Postać samej autorki wydaje się być fascynująca: kobieta jest wszechstronnie utalentowana, co udowodniła, pisząc...