"Diabelskie maszyny" to bardzo popularna seria. Składa się z trzech części i jest prequelem "Darów Anioła". Jeszcze nie miałam okazji przeczytać tej drugiej i cieszę się, że ta jako pierwsza wpadła w moje ręce. A polowałam na nią bardzo długo.

Tessa Gray nie ma już nikogo po za swoim bratem. Pewnego dnia dostaje od niego list, w którym Nate pisze jej, aby wyruszyła do Anglii, gdzie on na nią będzie czekał. Niestety okazuje się, że go tam nie ma. I że Nate po prostu znikł. Tessa znajdzie się w świecie, w którym wampiry, czarownicy i inne nadnaturalne istoty to nic dziwnego. Pozna Podziemny Świat i Nocnych Łowców. Będzie musiała zaufać dosyć dziwnym "osobnikom". A wszystko to by pomóc bratu. Bo on jest dla niej najważniejszy. Okaże się jednak, że nie wszystko jest tak proste jak mogłoby się wydawać, i że Tessa jeszcze mało o sobie wie.

Muszę przyznać, że początkowo czytanie "Mechanicznego anioła" jakoś mi nie szło. Zaczęłam ją czytać i poddałam się po około stu stronach, bo coś mi nie grało, nie przypadła mi do gustu. Potem jednak powróciłam do niej. I muszę Wam powiedzieć, że bardzo się cieszę, że podjęłam taką, a nie inną decyzję, czyli że wróciłam do niej. Wydaje mi się, że te sto stron, które na początku przeczytałam, to były chyba najgorsze strony w tej książce. Dalej było już tylko lepiej.
"Marzenia potrafią być niebezpieczną rzeczą."*

Naprawdę na początku książka mi się nie spodobała. Było to jakieś monotonne. Takie jakoś... inaczej to sobie wyobrażałam. Jednak później akcja bardzo się rozkręciła i ciężko było mi się oderwać od książki. Odchodziłam od niej tylko wtedy, kiedy musiałam, a to i tak było dla mnie męczarnią. Pochłonęła mnie. Zatraciłam się w niej i po prostu pokochałam.

Wampiry, czarownice - może nie jest to nic oryginalnego, ale Panna Clare dodała Nocnych Łowców i wyszło to całkiem ładnie. "Mechaniczny anioł" to naprawdę kawał dobrej fantastyki, w którym nie zabrakło wątku miłosnego, ale muszę przyznać, że nie jest on mdły i stanowi małą część tej książki.

"Można kochać kogoś bez wzajemności dopóki jest wart uczucia. Dopóki zasługuje na miłość."*

Co do bohaterów to był jeden, którego pokochałam bezgranicznie. Jem. Cudowny, genialny, wyjątkowy. Spodobał mi się jego charakter. Opanowanie. To jaki był miły. Jak potrafił walczyć. Jego oddanie. To jak dopełniał się z Willem. Bo Will to jego całkowite przeciwieństwo. Trochę nieprzyjazny. Porywczy. Zbyt pewny siebie. Może również zbyt zapatrzony w siebie... Nie zawsze podobało mi się jego zachowanie, ale mimo tego jest barwną postacią bez, której mogłoby być nudno. A Tessa? Tessa to dno. Główna bohaterka, która nie przypadła mi do gustu. Zdarza się. Naiwna, za spokojna. Brak jej "tego czegoś". Mam jednak nadzieję, że zmieni się to w kolejnych tomach.

"Czasami nasze życie zmienia się tak szybko, że za tą zmianą nie nadążają umysły i serca (...)"*

Ta książka wzbudza we mnie wiele emocji. Mimo, że początek był słaby. Mimo, że nie polubiłam się z główną bohaterką. Mimo, że podobnych historii trochę już było. Pokochałam ją. Wiem, że już to pisałam. Ale mogę to powtarzać bez końca. Po prostu jest w niej coś niezwykłego. Nie mogę się doczekać, kiedy sięgnę po kolejne tomy. I polecam! Bo "Mechaniczny anioł" to coś niezwykłego. I wcale się też nie dziwię, że tyle osób zachwyca się tą serią.

"Równie wspaniale jest kochać, jak być kochanym. Miłości nie da się zmarnować."*


*Cassandra Clare "Mechaniczny anioł"

"Diabelskie maszyny" to bardzo popularna seria. Składa się z trzech części i jest prequelem "Darów Anioła". Jeszcze nie miałam okazji przeczytać tej drugiej i cieszę się, że ta jako pierwsza wpadła w moje ręce. A polowałam na nią bardzo długo.

Tessa Gray nie ma już nikogo po za swoim bratem. Pewnego dnia dostaje od niego list, w którym Nate pisze jej, aby wyruszyła do...