Bardzo szybko się czyta/ogląda - max 15 minut (jest mega krótka, więc polecam bibliotekę).
Bardzo spodobał nam się świat: przepiękna natura z niezwykłymi stworzeniami.

Jednak mam wrażenie, że historia jest jakaś poszarpana i są zbyt duże przeskoki pomiędzy wydarzeniami — myślę, że dla dziecka ciężko byłoby się połapać, gdyby nie tłumaczyć co i jak.
To samo tyczy się dialogów oraz wydarzeń.

Niestety, gdyby nie serial na Netflixie (który chcemy kiedyś obejrzeć),nie sięgnelibyśmy po kolejne części.

Bardzo szybko się czyta/ogląda - max 15 minut (jest mega krótka, więc polecam bibliotekę).
Bardzo spodobał nam się świat: przepiękna natura z niezwykłymi stworzeniami.

Jednak mam wrażenie, że historia jest jakaś poszarpana i są zbyt duże przeskoki pomiędzy wydarzeniami — myślę, że dla dziecka ciężko byłoby się połapać, gdyby nie tłumaczyć co i jak.
To samo tyczy się...

Sympatyczna opowieść, przesycona klimatem skandynawskich legend i baśni.

Okolica, w której mieszka Hilda, jest wyjątkowo ciekawa, ale i niebezpieczna. Zamieszkują tu różnego rodzaju stwory i magiczne istoty, z których jedne są przyjacielskie i nieszkodliwe, inne - wręcz przeciwnie. Do tej drugiej kategorii należy zaliczyć przede wszystkim trolle, które uwielbiają pożerać ludzi i przed którymi szczególnie należy mieć się na baczności.

Kiedy Hilda podczas swojej plenerowej wycieczki ze szkicownikiem odnajduje skałę przypominającą siedzącego trolla, doskonale wie, jak zagrożenie zneutralizować. W końcu ma specjalny podręcznik, w którym można znaleźć sposoby na radzenie sobie z różnymi stworami. Sęk jednak w tym, że kiedy nie czyta się takich podręczników do końca, to skutki mogą być nie do końca takie, jak byśmy się spodziewali. I tak właśnie jest w przypadku głównej bohaterki...

Opowieść niby dla młodszych czytelników, ale starsi również będą czytać ją z przyjemnością ;)

Sympatyczna opowieść, przesycona klimatem skandynawskich legend i baśni.

Okolica, w której mieszka Hilda, jest wyjątkowo ciekawa, ale i niebezpieczna. Zamieszkują tu różnego rodzaju stwory i magiczne istoty, z których jedne są przyjacielskie i nieszkodliwe, inne - wręcz przeciwnie. Do tej drugiej kategorii należy zaliczyć przede wszystkim trolle, które uwielbiają pożerać...

Fajny komiks. Szybko się czyta.

Fajny komiks. Szybko się czyta.

Opowieść o małej Hildzie i jej zwierzaku imieniem Rożek. Bardzo ładnie wydana i namalowana. Sama opowieść trochę bez ładu i składu. Moich dzieciaków nie porwało, mnie tak samo.
Podobno kolejne części są ciekawsze. Może się przekonam, ale po pierwszym tomie to raczej rozczarowanie.

Opowieść o małej Hildzie i jej zwierzaku imieniem Rożek. Bardzo ładnie wydana i namalowana. Sama opowieść trochę bez ładu i składu. Moich dzieciaków nie porwało, mnie tak samo.
Podobno kolejne części są ciekawsze. Może się przekonam, ale po pierwszym tomie to raczej rozczarowanie.

Uwielbiam historie dla dzieci o sile wyobraźni i przeżywaniu przygód. Do tego piękna oprawa graficzna. To bardzo fajna historia - chętnie poznam dalsze przygody Hildy i Rożka.

Uwielbiam historie dla dzieci o sile wyobraźni i przeżywaniu przygód. Do tego piękna oprawa graficzna. To bardzo fajna historia - chętnie poznam dalsze przygody Hildy i Rożka.

W swojej kategorii czego mógłbym więcej chcieć? :) Niesiony zachwytem nad animacją na Netflixie (pierwszy odcinek jest piękny) kupiłem siostrzenicy ten zeszyt na prezent i pozwoliłem go sobie szybko przeczytać he, he. Śliczne ilustracje, rezolutna bohaterka, ciekawe przygody, a w tle Skandynawskie stwory. Bardzo mi się podoba. Ach, no i komiks jest bardzo ładnie wydany.

W swojej kategorii czego mógłbym więcej chcieć? :) Niesiony zachwytem nad animacją na Netflixie (pierwszy odcinek jest piękny) kupiłem siostrzenicy ten zeszyt na prezent i pozwoliłem go sobie szybko przeczytać he, he. Śliczne ilustracje, rezolutna bohaterka, ciekawe przygody, a w tle Skandynawskie stwory. Bardzo mi się podoba. Ach, no i komiks jest bardzo ładnie wydany.

Hilda i troll Luke’a Pearsona jest kolejnym świetnym komiksem przeznaczonym nie tylko dla dzieci. Urzekająca niczym w twórczości Miyazakiego przede wszystkim piękną i lekko szaloną historia, przyjemną kreską i ciekawą puentą. A to dopiero pierwszy tom przygód małej Hildy.
Więcej o fabule i dlaczego trolle nie lubią dzwoneczków na http://www.monime.pl/hilda-i-troll-luke-pearson-komiks/

Hilda i troll Luke’a Pearsona jest kolejnym świetnym komiksem przeznaczonym nie tylko dla dzieci. Urzekająca niczym w twórczości Miyazakiego przede wszystkim piękną i lekko szaloną historia, przyjemną kreską i ciekawą puentą. A to dopiero pierwszy tom przygód małej Hildy.
Więcej o fabule i dlaczego trolle nie lubią dzwoneczków na...

Bardzo lubię świat Hildy!

Bardzo lubię świat Hildy!

Chyba czytałam inną książkę.

A tak bardzo chciałam przeczytać tę, która zrodziła te dziesiątki zachwytów. Niestety, nic z tego.
Komiks. Ładnie wydany. Piękne ilustracje. Fajny pomysł, interesujące postacie. To tyle plusów.

Druga strona medalu to treść pisana, długość lektury i cena... z kosmosu.
Książka nim się dobrze zaczyna, to już się kończy.
Serio? To wszystko za prawie pięć dych???

Dziewczynka najpierw śpi pod namiotem, tylko po to, by rano stwierdzić, że się nie wyspała.
Zaraz potem wyrusza na swoją wyprawę, by coś narysować. Aż sprawdziłam, czy nie brakuje strony, albo czy się nie skleiły. Jedna historia się urywa, zaczyna się druga. Bez związku. No ale ok. Jedziemy dalej...

W czasie tej wyprawy Hilda wypowiada raptem kilka zdań. Całą robotę robią obrazki. Przymykam oko, w końcu to komiks.
No więc mała rysuje, rysuje, wreszcie zasypia na trawie. Gdy się budzi jest zima. Znika gdzieś trawa, kwiatki, jest biało i pada śnieg.
Nie zrozumiałam. Taka zmienna aura? Tak długo spała?

Hilda wędruje dalej. Dialogów nie przybywa jakoś specjalnie, za to więcej mamy przemyśleń bohaterki. Dobre i to. Dziecko spotyka trolla, zakłada mu na nos dzwonek, żeby słyszeć jego kroki, po czym wraca do domu. Troll idzie za nią, bo ten dzwonek bardzo mu przeszkadza. Hilda zdejmuje dzwonek, przeprasza, troll odchodzi.
I?

Aaa bym zapomniała. Jest jeszcze drewniak, który przychodzi do domu Hildy żeby się ogrzać. Choć Hilda tak naprawdę ani go nie zna, ani niespecjalnie lubi, ani nie wie nawet po co on tak naprawdę przychodzi, widać jednak, że nie jest tymi wizytami zachwycona.
Stwór mieszka w tym samym lesie, w wielkiej, drewnianej chacie, ale jakimś cudem ta żądna przygód dziewczynka, która buszuje non stop po okolicy i sypia na dworze, w namiocie, nigdy do tej chaty nie trafiła, mimo że mapka na początku książki pokazuje, że ten drewniany ludek jest jej najbliższym sąsiadem.

Ale że o co chodzi?

Zakupiłam książkę za te szalone pieniądze, po lekturze komentarzy. Przeczytałam m.in. że książka zawiera "poetycki szyk wypowiedzi" nie pasujący do dziecka.
Poważnie?
Mój 7mioletni syn nie zauważył niczego poetyckiego, ani ponad jego wiek. Ja też nie.
Ani jego, ani mnie książka nie zafascynowała. Szczerze mówiąc - polecam lekturę dla młodszych dzieci, zwłaszcza takich, którym wystarczą obrazki.
Może to coś dla fanów Mamoko?
Sama nie wiem.
Ja jestem rozczarowana.
Moje dziecko po jednorazowej lekturze, nigdy więcej do tej książki nie wróciło. Dziś postanowiłam ją sprzedać, bo gniecie mnie jej obecność w domu. Zwłaszcza cena na okładce mnie boli.
Mogłabym mieć za to dwie, albo trzy super książki.

Chyba czytałam inną książkę.

A tak bardzo chciałam przeczytać tę, która zrodziła te dziesiątki zachwytów. Niestety, nic z tego.
Komiks. Ładnie wydany. Piękne ilustracje. Fajny pomysł, interesujące postacie. To tyle plusów.

Druga strona medalu to treść pisana, długość lektury i cena... z kosmosu.
Książka nim się dobrze zaczyna, to już się kończy.
Serio? To wszystko za...

Świetna kreska i klimat jak u Tove Jansson (nawet przez chwilę myślałem, że autor jest Skandynawem). Pierwsza część odrobinę za krótka, ale w kolejnych tomach jest pod tym względem lepiej.

Świetna kreska i klimat jak u Tove Jansson (nawet przez chwilę myślałem, że autor jest Skandynawem). Pierwsza część odrobinę za krótka, ale w kolejnych tomach jest pod tym względem lepiej.