„Sekta Egoistów” to debiutancka powieść, którą wydał francuski pisarz Éric-Emmanuel Schmitt. Książka ta w Polsce ukazała się dopiero 2015 r. Fani pisarza, których w naszym kraju nie brakuje, mieli więc okazję cofnąć się do przeszłości i zapoznać się z wydawniczymi początkami Schmitta. I chyba dobrze się stało, że nie od tej powieści zaczęła się u nas ukazywać twórczość Francuza.

Głównym bohaterem powieści – i jej narratorem – jest mieszkający w Paryżu Gerard. Jest naukowcem, który spędza swe dnie w bibliotekach, zagłębiając zagadnienia językoznawstwa średniowiecza. Jak stwierdza sam Gerard były to „zawiłe badania (…), które nikogo nie interesowały, nawet mnie”. Zniechęcony własnym losem bohater postanawia oderwać się od codziennych czynności. Z bibliotecznych katalogów wybiera przypadkowo (czy na pewno był to przypadek?) losową książkę, w której natrafia na postać Gaspara Languenhaerta. Krótka wzmianka o żyjącym w dawnych wiekach bogatym młodzieńcu zmienia całe życie Gerarda. Poznanie losów Gaspara staje się jego obsesją. Gerard wyrusza w swoistą podróż w czasie, podczas której pragnie rozwikłać zagadkę „kim jest Languenhaert”? Czy w czasie tej podróży odnajdzie również odpowiedź na pytanie, kim jest on sam?

„Sekta Egoistów” porusza w sobie wiele ważnych kwestii filozoficznych. Dotyka problemu sensu życia, świadomości własnego istnienia, życia w społeczeństwie, walki przypadku i przeznaczenia, znaczenia miłości w naszym życiu, kwestia istnienia Boga… Zagadnień jest mnóstwo, jednak… Wszystkie są ledwie dotknięte, muśnięte przez autora. Trudno rozwinąć jest tak liczne tematy na zaledwie 200 stronach. Czytelnik nie ma szans zagłębić się w zagadnienia natury egzystencjalnej. W czasie czytania nie pragnie się przerwać na chwilę, zastanowić nad poruszonymi kwestiami. Bardziej ciekawi samo rozwiązanie zagadki, a nie interpretacja zdarzeń do jej rozwiązania prowadzących. Czytanie jej jest niczym pływanie łódką po jeziorze w ciepły, słoneczny dzień. Gładko przechodzi się od jednego zagadnienia do drugiego. Od powieści, która ma w czytelniku zaburzyć jego filozoficzne osądy oczekuje się jednak, by była jak płynięcie statkiem na otwartym oceanie w czasie sztormu i burzy. W „Sekcie Egoistów” wstrząsów nie ma.

Po przeczytaniu „Sekty Egoistów” czuje się niedosyt. Potencjał był, jednak nie wykorzystano go praktycznie wcale. Jest to po prostu pozycja do przeczytania w wolny wieczór, w ramach relaksu. Cytując bohatera „Sekty Egoistów”: „Zamierzam przeczytać coś nieprzydatnego! Bez uzasadnienia! (…) Czytać dla przyjemności… Występek, ot co!”.

„Sekta Egoistów” to debiutancka powieść, którą wydał francuski pisarz Éric-Emmanuel Schmitt. Książka ta w Polsce ukazała się dopiero 2015 r. Fani pisarza, których w naszym kraju nie brakuje, mieli więc okazję cofnąć się do przeszłości i zapoznać się z wydawniczymi początkami Schmitta. I chyba dobrze się stało, że nie od tej powieści zaczęła się u nas ukazywać twórczość...