Miałam zupełnie inne wyobrażenie o tej powieści. Myślałam, że będzie o czym innym i nie wiem czy chciałabym żeby tak było jak myślałam czy nie, ale dostałam coś zupełnie innego. Z jednej strony miałam niespodziankę, miłe zaskoczenie, że nie jest tak jak w większości tego typu powieściach a z drugiej delikatny zawód, bo byłam przekonana, że będzie właśnie tak jak sobie myślałam i na taką powieść miałam ochotę. No,ale trudno. To bardzo dobra książka. Dla mnie jest świetna, przyjemnie się czytało, wciągnęła mnie bardzo, ale jest to powieść bardzo smutna od samego początku do końca, z odrobiną nadziei. Tak przepełniona smutkiem, strachem, że momentami ściskało mnie w środku. Piękna opowieść, mądra, bogata w słownistwo, pokazująca życie i prześladowania konwertytów, Żydów i innych niechrześcijańskich wyznań i zachowań w czasach panowania Izabelii Kastylijskiej, w Sewilli. Nie oceniam głównej bohaterki za jej poczynania, bo nie wiem jak sama bym się zachowała w jej sytuacji. Inkwizycja, prześladowania, tortury... straszne czasy. I po co?
Z wielką chęcią sięgnę po inne książki tej autorki.

Miałam zupełnie inne wyobrażenie o tej powieści. Myślałam, że będzie o czym innym i nie wiem czy chciałabym żeby tak było jak myślałam czy nie, ale dostałam coś zupełnie innego. Z jednej strony miałam niespodziankę, miłe zaskoczenie, że nie jest tak jak w większości tego typu powieściach a z drugiej delikatny zawód, bo byłam przekonana, że będzie właśnie tak jak sobie...