"Nasza szkapa" opowiada historię rodziny Mostowiaków, która zmaga się z biedą. Narratorem jest kilkunastoletni Wicek, mieszkający wraz z rodzicami i dwójką braci w ubogiej warszawskiej kamienicy. Pewnego dnia ojciec chłopca traci pracę. Nie jest to dobra wiadomość tym bardziej, że stan zdrowia Anulki, matki chłopca, ciągle się pogarsza. Rodzina sprzedaje więc coraz więcej rzeczy, aby mieć ma opał, jedzenie i leki. Dochodzi jednak do sytuacji, że już nie mają nic, co nadawałoby się na handel. Wiosenne roztopy nie przychodzą, więc w domu jest ciągle zimno, co jeszcze pogłębia chorobę Anulki. Wtedy ojciec decyduje się sprzedać konia, który stał się bezużyteczny po utracie pracy. Do zwierzęcia są przywiązani emocjonalnie jego synowie. Codziennie przebywały ze szkapą, karmiły i dbały o nią. Po sprzedaży konia dzieci nie potrafią zapełnić pustki. Tymczasem Anulka umiera we śnie. W dniu pogrzebu nowy właściciel szkapy przyjeżdża do Mostowiaków, ponieważ obiecał zawieźć trumnę z ciałem na cmentarz. Wóz ciągnie stara szkapa. Podczas drogi na cmentarz dzieci nie zwracają uwagi na powagę sytuacji i radują się ze spotkania z koniem. Kontrastem do nich jest postawa ojca, który idzie na wozem i opłakuje śmierć swojej żony.

Jest to kolejna nowela spod pióra Marii Konopnickiej, która wywarła na mnie ogromne wrażenie. Autorka pokazuje różnice między postrzeganiem świata przez dorosłych i dzieci. Utwór porusza i zapada w pamięć.

"Nasza szkapa" opowiada historię rodziny Mostowiaków, która zmaga się z biedą. Narratorem jest kilkunastoletni Wicek, mieszkający wraz z rodzicami i dwójką braci w ubogiej warszawskiej kamienicy. Pewnego dnia ojciec chłopca traci pracę. Nie jest to dobra wiadomość tym bardziej, że stan zdrowia Anulki, matki chłopca, ciągle się pogarsza. Rodzina sprzedaje więc coraz więcej...