Nawet jeśli Lem uznał tą jedną ze swoich pierwszych powieści za pozbawioną wszelkich wartości dla mnie była ona niezwykłym "początkiem". Nie tylko zresztą dla mnie. Ta jakże teraz naiwna wizja ówcześnie wpłynęła na umysł młodego człowieka, którym byłam. Poprzez opis konstrukcji rakiet, napędów dostrzegłam znaczenie literatury s-f i ogólnie nauki, zaczęłam stronić od książek gdzie "poleciał sobie facet z jednej galaktyki do drugiej". Rzeczywiście młodość autora i tym samym moja jako odbiorcy nastrajała pozytywnie do świata, nabrałam się na to również. Czułam, że jesteśmy nowymi konkwistadorami kosmosu, pionierami ciągle poszukującymi nowych aren dla swoich idei. W roku, w którym Lem napisał Astronautów mnie nie było nawet w planach, ba, moi rodzice nieświadomi raczkowali w powijakach więc czy chcę się zastanawiać nad poprawnością zarówno ustrojową jak i naukową tej pozycji? Czy chcę analizować jej obecnie naiwne treści? Ośmielę się nawet na przekór samemu mistrzowi ocenić Astronautów wysoko, bo mam ochotę krzyczeć „ Proszę Pana, mam „zakazany” zmurszały egzemplarz i w ramach swojej absolutnej ignorancji cenię go ponadczasowo!”. Emocjonująca przygoda, sentymentalna promocja sukcesu.

Nawet jeśli Lem uznał tą jedną ze swoich pierwszych powieści za pozbawioną wszelkich wartości dla mnie była ona niezwykłym "początkiem". Nie tylko zresztą dla mnie. Ta jakże teraz naiwna wizja ówcześnie wpłynęła na umysł młodego człowieka, którym byłam. Poprzez opis konstrukcji rakiet, napędów dostrzegłam znaczenie literatury s-f i ogólnie nauki, zaczęłam stronić od książek...