"Kroniki Jakuba Wędrowycza" to opowiadania które rozpoczynają serię przygód sławnego egzorcysty, bimbrownika i pasożyta społecznego którego nazwiskiem, nazwano cykl.
Są one śmieszne, bo gdyby przestały być śmieszne stałyby się straszne. Momentami takie są. Mamy tu ukazaną w krzywym zwierciadle Polskę, polaków, szczególnie nasze wady, słabości i to co nas w nas samych śmieszy. Okazuje się że nasze głowy są mocniejsze od ruskich, że najlepszym piwem jest perła, oszukujemy ile wlezie, jesteśmy przesądni, nietolerancyjni nawet wobec zmarłych, których trzeba przebić kołkiem osikowym by odwrócić desakrację, jesteśmy agresywni, po coś w końcu używamy pepeszy i wiele innych faktów o nas świadczy.
Moim zdaniem Andrzej Pilipiuk jest dobrym pisarzem, czyta się go lekko, szybko, można się uśmiać po pachy, i jego opowiadania wciągają. Do tego pierwsza część kronik jest pisana zwięźle, dynamicznie i po prostu dobrze.
Moja ocena to 8/10.

"Kroniki Jakuba Wędrowycza" to opowiadania które rozpoczynają serię przygód sławnego egzorcysty, bimbrownika i pasożyta społecznego którego nazwiskiem, nazwano cykl.
Są one śmieszne, bo gdyby przestały być śmieszne stałyby się straszne. Momentami takie są. Mamy tu ukazaną w krzywym zwierciadle Polskę, polaków, szczególnie nasze wady, słabości i to co nas w nas samych...