"Kołysanka na śmierć" to trzecia część cyklu o policjantach z posterunku Hammarby. I tak jak w poprzednich częściach więcej tam psychologii zbrodni niż faktycznego opisu zabójstwa. W tym jednak przypadku, to co uznawałam za zaletę, tutaj pozostawiło po sobie uczucie lekkiego przesytu. Dlaczego? Otóż rozumiem motyw zbrodni z zemsty, nawet jeśli jest to zemsta niezawiniona, ale po cóż wplatać psychologiczne dywagacje celem wyjaśnienia motywu zdrady Conny'ego Sjoberga? Muszę przyznać, że właśnie dlatego odjęłam jedną gwiazdkę z oceny.

Sama powieść pod względem konstrukcji broni się znakomicie. Całość jest spójna, klarowna. Chociaż historia biegnie dwutorowo, w różnym czasie, wzajemnie się dopełnia i wiele wyjaśnia. Dla mnie osobiście motyw Petry Westman w ogóle mógłby nie istnieć i przyznam, że momentami zaczęłam odnosić wrażenie, że autorka z powieści kryminalnej zaczyna zbaczać na drogę powieści obyczajowej. Za wiele wątków pobocznych, które tak naprawdę niewiele bądź nic nie wnosiły do rozwiązania zagadki kryminalnej. Nie zmienia to faktu, że na tle obecnych dzieł wydawniczych jest to całkiem interesująca pozycja.

"Kołysanka na śmierć" to trzecia część cyklu o policjantach z posterunku Hammarby. I tak jak w poprzednich częściach więcej tam psychologii zbrodni niż faktycznego opisu zabójstwa. W tym jednak przypadku, to co uznawałam za zaletę, tutaj pozostawiło po sobie uczucie lekkiego przesytu. Dlaczego? Otóż rozumiem motyw zbrodni z zemsty, nawet jeśli jest to zemsta niezawiniona,...