Autor nie tylko obala narosłe w naszej świadomości mity, ale zasiewa ziarno zaintrygowania i niedowierzania. Przyznajcie sami, szczerze, skąd czerpiecie wiedzę o tym, jak wyglądał europejski porządek, jak wyglądał cały kontynent w 1945, czy 1946 roku? Na ogół z filmów ala Czterej pancerni i pies lub podobnych książek. Jednak obraz Europy, wizerunek ludzi jakie tego typu produkcje przedstawiają jest delikatnie ujmując widziany przez bardzo optymistyczne różowe okulary. Alianci, wojska wyzwalające są dobrzy, Niemcy żli. Brak szarości, brak normalnego człowieka, brak autentycznego wizerunku świata.
Taki wizerunek prezentuje nam Lowe. Opisuje on nie tylko kontynent prawie nie istniejący, braki o których wyżej wspomniałem. Opowiada także o czymś, o czym rzadko się wspomina, bo w ogólnym pojęciu jest bee, jest to nie na miejscu, a po cichu sądzi się, nawet, że było to słuszne. A mianowicie Lowe ze wszystkimi szczegółami opowiada o odwetach ofiar, które dokonywane były na ich prześladowcach, na ich katach. Samosądy, morderstwa w majestacie ówczesnego, nieistniejącego wszak prawa, dokonywane były nie tylko przez więżniów obozów koncentracyjnych, ale także zwyczajnych ludzi. Można to oczywiście tłumaczyć, a nawet usprawiedliwiać latami horroru, jaki ludzie przeżyli w trakcie wojny, szokiem jakim było zetkniecie się holocaustem. Ok, ale jak należy, jak w ogóle można tłumaczyć mordowanie bezbronnych dzieci urodzonych ze związków Niemca (często zagorzałego faszysty) i "normalnej" kobiety? Co te dzieci były winne? Dlaczego je zabijano? Dopuszczając się takich zbrodni, "normalni" z pozoru ludzie (nie faszyści) stawali w jednym szeregu ze znienawidzonymi hitlerowcami. Takie morderstwa (bo tak to trzeba nazwać) najczęściej miały miejsce na północy Europy. Szok? Takich szokujących informacji, wiernie udokumentowanych materiałem źródłowym, znajdziecie w niniejszej pozycji o wiele więcej. Niestety.
Lowe porusza także kwestie: powojennych wysiedleń, czystek etnicznych m.in. na Ukrainie i w Polsce, morderstw, które na powracających z obozów koncentracyjnych Żydach popełniali "normalni" ludzie. Ostatnie rozdziały książki poświęcone są lokalnym wojnom domowym, o których mówi się bardzo mało i rozpowszechnianiu się komunizmu we wschodniej Europie.
Książka oparta jest na bardzo bogatym i dokładnie sprawdzonym materiale źródłowym. Historyk korzysta i powołuje się na notatki, zdjęcia, listy, kroniki, ale przede wszystkim na wspomnienia zarówno ofiar, jak i katów. Tylko zastanówmy się, kto w tej dzikiej, powojennej Europie był katem, a kto ofiarą?!
Lowe nie ocenia ludzi, nie ocenia ani ofiar, ani katów, prześladowców. W niektórych momentach próbuje ich nawet zrozumieć. Ale czy wszystkie zachowania da się zrozumieć, wytłumaczyć? Czy zbrodnia będąca efektem innej zbrodni jest dobra, czy zła?

Autor nie tylko obala narosłe w naszej świadomości mity, ale zasiewa ziarno zaintrygowania i niedowierzania. Przyznajcie sami, szczerze, skąd czerpiecie wiedzę o tym, jak wyglądał europejski porządek, jak wyglądał cały kontynent w 1945, czy 1946 roku? Na ogół z filmów ala Czterej pancerni i pies lub podobnych książek. Jednak obraz Europy, wizerunek ludzi jakie tego typu...