Sięgając po tę książkę, spodziewamy się dobrego historycznego fantasy z ciekawym pomysłem - zakon zabójczyń, służących samemu bogu śmierci. Brzmi super!

Niestety - nic bardziej mylnego. Historia dość nudna i przewidywalna. Jedynie postać Sybelli zdołała mnie zaintrygować, ale obawiam się, że "Mroczny triumf" bardzo mnie rozczaruje w tym temacie. Głębia postaci w książce dorównuje głębokości kałuży. Mamy wrażenie, że wszyscy bohaterowie są biedni, słabi, ociężali umysłowo i w ogóle na żadnej płaszczyźnie nie są w stanie dorównać głównej bohaterce, która oprócz boskiego pochodzenia, niesamowitej błyskotliwości, odporności na trucizny, posiada jakiś dar jasnowidzenia, bo zawsze wie gdzie, w jakim celu powinna się udać i co zrobić. Ismae zachowuje się jak dziecko z bardzo niepokojącymi skłonnościami sadystycznymi. Niemal skacze z radości, kiedy może kogoś zabić i dąsa się, kiedy nie może. Zero w niej jakiejkolwiek moralności w tym temacie. Nie tylko w niej zresztą - sam Duval wydaje się bardzo rozbawiony tym problemem.
Książka ponadto od pierwszych stron podsuwa wrażenie, że napisała ją czternastolatka śmiertelnie obrażona na całą płeć przeciwną, jednocześnie - naturalnie marząca o wielkiej miłości. Tę też postawę autorka przelała na główną bohaterkę, która mimo nienawiści, jaką żywi wobec mężczyzn poprzez doświadczenia z przeszłości, jednocześnie w Duvalu zakochuje się niemal od pierwszego wejrzenia. Jego dotyczy dokładnie to samo. Pałał do naszej bohaterki zimną nienawiścią... przez pierwsze 20 stron ich znajomości. W ułamek sekundy, tuż po opuszczeniu zakonu, nagle jedno i drugie zakochuje się po uszy. I tutaj mamy początek tragedii. Wątek miłosny tak płytki, tak niedorzeczny i tak przyćmiewający całą historię, że aż odechciewa się czytać. Czytelnik zastanawia się, czy wciąż czyta historyczne fantasy, czy to już jednak słaby romans skierowany do odbiorców w wieku 11-14 lat.

Zbierając wszystko: to nie było tragiczne... ale dobre też nie. Czyta się szybko i bezboleśnie, tylko można się załamać w trakcie.

Sięgając po tę książkę, spodziewamy się dobrego historycznego fantasy z ciekawym pomysłem - zakon zabójczyń, służących samemu bogu śmierci. Brzmi super!

Niestety - nic bardziej mylnego. Historia dość nudna i przewidywalna. Jedynie postać Sybelli zdołała mnie zaintrygować, ale obawiam się, że "Mroczny triumf" bardzo mnie rozczaruje w tym temacie. Głębia postaci w książce...