Oj panie Archer, zawiodłam się na panu. Trzecia, i mam nadzieję, ostania część Kronik Cliftonów. Książka jest miejscami po prostu nudna. Autor chyba nie miał już pomysłu na dalsze losy dwu rodzin i zaczął kombinować, jak zapełnić kolejne arkusze papieru, ale już o to, co pomyśli czytelnik, przestał się martwić.

Nowi bohaterowie, jacy się pojawili, są już przerysowani, przede wszystkim taka jest Virginia, same wcielenia zła. Poza tym ogromne fragmenty powieści dotyczą albo giełdy, albo polityki- te po prostu starłam się przejrzeć i jak najszybciej przejść, bo niestety były nudne. Zakończenie też pojawiło się tak jakoś nagle, jakby pisarz rozgadał się, a potem zorientował, że zaczyna brakować papieru i urwał narrację w jednym zdaniu.

Dałam książce sześć gwiazdek, czyli jakieś trzy z plusem, ale to tylko dlatego, że dwie pierwsze części przypadły mi do gustu i czułam sentyment do niektórych bohaterów i to na początku, potem, niestety, nasi znajomi spowszednieli.

Moim zdaniem część trzecia była całkowicie niepotrzebna.

Oj panie Archer, zawiodłam się na panu. Trzecia, i mam nadzieję, ostania część Kronik Cliftonów. Książka jest miejscami po prostu nudna. Autor chyba nie miał już pomysłu na dalsze losy dwu rodzin i zaczął kombinować, jak zapełnić kolejne arkusze papieru, ale już o to, co pomyśli czytelnik, przestał się martwić.

Nowi bohaterowie, jacy się pojawili, są już przerysowani,...