Elfy... tak często spotykane w książkach istoty o tak nieograniczonej sile magicznej. Tylko czemu zostały zdegradowane w tej książce do niemyślących istot? Ciężko powiedzieć. Wydaje się, że lata trwania ich życia wtłaczają w nich inteligencję, którą Harry mógłby posiąść tylko poprzez wynalezienie kamienia filozoficznego.
Tak ważna dla mnie przeszłość Harrego w tej części została jednak chociaż trochę nakreślona, co jest dobre dla zżycia czytelnika z głównym protagonistą. Ale czy wszystko zostało do końca wyjaśnione? Oczywiście, że nie. Kim była matka głównego bohatera, na co tak naprawdę umarł ojciec? Na te pytania nie uzyskujemy w tej części odpowiedzi.
Elfia matka chrzestna Harrego została pokazana z trochę innej strony, jej chora chęć opieki nad nim jest przedstawiona jakby z innego punktu widzenia. Ale czy to coś zmienia w stosunkach "rodzinnych"? Wątpię.
Wampiry, wilkołaki, elfy, czarodzieje. Już nie mogę się doczekać kiedy sięgnę po kolejny tom książki. Pomimo, iż elfy to nie do końca to co Czaruś lubi najbardziej to wataha ratowała książkę. Polecam.

Elfy... tak często spotykane w książkach istoty o tak nieograniczonej sile magicznej. Tylko czemu zostały zdegradowane w tej książce do niemyślących istot? Ciężko powiedzieć. Wydaje się, że lata trwania ich życia wtłaczają w nich inteligencję, którą Harry mógłby posiąść tylko poprzez wynalezienie kamienia filozoficznego.
Tak ważna dla mnie przeszłość Harrego w tej części...