6,5 gdybym mogła.
Ta książka jest SPECYFICZNA.
Pierwsze pół było prawie katorgą. Nie wciągało mnie, nie polubiłam bohaterki, męczył mnie motyw "the chosen one" i sam język, jakim posługiwała się Leigh Bardugo.
Po 200 stronach nastąpiło przełamanie. Autorka nagle pokazała, że ma talent, że dla czegoś pisze tę książkę.
Darkling przykuwa uwagę i chwyta czytelnika, jakby nałożył mu tę jelenią obrożę. A co gorsza ja go chyba jakoś lubię. Albo raczej, podoba mi się jako czarny charakter.
Były momenty, w których główna bohaterka nie denerwowała mnie aż tak bardzo i udawało mi się z nią utożsamić.
Mal. Dość schematyczny bohater, ale stanowi bardzo dobre uzupełnienie powieści.
Ta powieść kupuje także klimatem. Urok Rosji Carskiej nie przeminął przez te lata odkąd upadła, nawet jeśli stanowiła tu tylko "plastelinę" do stworzenia świata Griszów.

Skąd w takim razie ta ocena?
Po pierwsze za 200 str mierności. Kolejny raz zdarza mi się, że prawdopodobnie, gdybym nie była zdeterminowana, nie skończyłabym takiej książki.
Po drugie za schematyczność. Nie oszukujmy się, to nie jest cud nad cudami i jeśli ktoś dużo czyta, zna trochę schematów literatury to wiele jest w stanie w tej książce przewidzieć.
I po trzecie za związek Mala i Aliny. To bardzo dziwne, ale o ile nie mam do nich nic jako do osobnych postaci, o tyle po prostu nie wierzę w ich związek. Nawet nie dość, że nie wierzę - nie lubię go. Wydaje mi się niezdrowy. Niedorzeczny. Nieprawdziwy.

6,5 gdybym mogła.
Ta książka jest SPECYFICZNA.
Pierwsze pół było prawie katorgą. Nie wciągało mnie, nie polubiłam bohaterki, męczył mnie motyw "the chosen one" i sam język, jakim posługiwała się Leigh Bardugo.
Po 200 stronach nastąpiło przełamanie. Autorka nagle pokazała, że ma talent, że dla czegoś pisze tę książkę.
Darkling przykuwa uwagę i chwyta czytelnika, jakby...