Z początku powieść wydawała mi się mało porywająca, ponieważ postać Anny jest tak naprawdę dość nudna, za to postać Goldie jest bardzo barwna, choć nie przerysowana i staje się tętniącym życiem sercem powieści. Długie retrospekcje z życia ekscentrycznej pani, czyta się wybitnie dobrze. Pod przykrywką z pozoru zwykłych wydarzeń, takich jak pierwsze miłości, doświadczenia życiowe, sytuacje rodzinne, tak naprawdę poznajemy czynniki, które sprawiły, że Goldie stała się taką osobą, jaką jest teraz.

„Tajemnica Słowiczego Pałacu” nie jest książką wybitną, czy wnoszącą coś specjalnie nowego. Napisana jest jednak bardzo poprawnym językiem, a choć ciężko na początku się wdrożyć w jej fabułę, to po kilkudziesięciu pierwszych stronach, czyta się ją bardzo płynnie.Książka ta nie jest wybitnie sentymentalna, czy wzruszająca. Owszem, przedstawione w niej losy ludzkie są często przykre i bezlitosne, ale nie należy nastawiać się na specjalnie poruszająca lekturę.

Z początku powieść wydawała mi się mało porywająca, ponieważ postać Anny jest tak naprawdę dość nudna, za to postać Goldie jest bardzo barwna, choć nie przerysowana i staje się tętniącym życiem sercem powieści. Długie retrospekcje z życia ekscentrycznej pani, czyta się wybitnie dobrze. Pod przykrywką z pozoru zwykłych wydarzeń, takich jak pierwsze miłości, doświadczenia...