Bardzo lubię tę książkę. I lubię do niej wracać. I lubię pytania graniczne, zawarte na końcu każdego rozdziału. Możliwe, że właśnie dla nich warto sięgnąć po tę pozycję, choć Karolcia, oczywiście, otwiera głowę również.

Bardzo lubię tę książkę. I lubię do niej wracać. I lubię pytania graniczne, zawarte na końcu każdego rozdziału. Możliwe, że właśnie dla nich warto sięgnąć po tę pozycję, choć Karolcia, oczywiście, otwiera głowę również.

Ciekawa perspektywa spojrzenia na coaching.
Daje do myślenia, zwraca uwagę,że warto słuchać dzieci uważniej, bo one naprawdę dużo widzą i wiedzą,mówią otwarcie, bo nie mają jeszcze schematów na wszystko i są szczere, ich pytania mogą być trudne, ale warte przemyślenia.

Ciekawa perspektywa spojrzenia na coaching.
Daje do myślenia, zwraca uwagę,że warto słuchać dzieci uważniej, bo one naprawdę dużo widzą i wiedzą,mówią otwarcie, bo nie mają jeszcze schematów na wszystko i są szczere, ich pytania mogą być trudne, ale warte przemyślenia.

Książka napisana w ciekawej formie - jako rozmowy wujcia, Macieja Bennewicza, z Karolcią, 8-letnią dziewczynką. Tematy jak najbardziej dorosłe, więc pozycja wartościowa dla dorosłych. Dużo do przemyślenia, dużo pytań, nieraz zabawnych opowieści obrazujących trudne zjawiska i sytuacje.
Z drugiej strony książka ciekawa dla rodziców. Dzieci, choć myślą i działają po swojemu, jak to dzieci, to często zadają poważne pytania, wymagające poważnych odpowiedzi. Warto rozmawiać z dziećmi bo dajemy im poczucie, że są dla nas ważne. Ponadto, jak zauważa autor, dzieci warto uważnie słuchać. Nie mają jeszcze klapek na oczach, ustalonych schematów, granic, nie wiedzą, co wypada, a co nie. Dzięki temu są często w stanie pokazać nam to, czego my nie widzimy, znaleźć rozwiązanie sytuacji, na które sami nie wpadlibyśmy ze względu na określone ramy naszego myślenia.
Podsumowując krótko - "Rozmowy z Karolcią", to coaching zaserwowany w ciekawej i nietypowej formie, ale może dzięki temu bardziej przystępny?

Książka napisana w ciekawej formie - jako rozmowy wujcia, Macieja Bennewicza, z Karolcią, 8-letnią dziewczynką. Tematy jak najbardziej dorosłe, więc pozycja wartościowa dla dorosłych. Dużo do przemyślenia, dużo pytań, nieraz zabawnych opowieści obrazujących trudne zjawiska i sytuacje.
Z drugiej strony książka ciekawa dla rodziców. Dzieci, choć myślą i działają po swojemu,...

Bennewicz pisze obrazowo, błyskotliwie i robi to, co dobry coach czynić powinien, zaprasza czytelnika w podróż ku większej świadomości siebie, ku zmianie na lepsze. Czym jest „lepsze”- zapytacie? A odpowiedzcie sobie sami! Zdefiniujcie cel podróży, Wasze „lepsze”. Rozmowy z Karolcią to sposób na wyprawę, która jest wysiłkiem i odpoczynkiem jednocześnie, gdzie trud dostarcza radości, gdzie można uruchomić poważną refleksję i zdrowy humor. Warto zaparzyć sobie dobrą herbatę i zasiąść do lektury. Nadchodząca jesień nastraja do tego idealnie.
Na książkę składa się cykl rozmów na „życiowe tematy” wujcia (autora) i Karolci (uosobienia dziecięcej kreatywnej, zadającej pytania, natury). Uczynienie główną bohaterką ośmioletniej dziewczynki to dla mnie główny atut Rozmów z Karolcią. Z tego powodu polecałabym tę książkę wszystkim rodzicom, a szczególnie tym, którym trudno znieść dociekliwość małych Pytalskich. Autor pokazuje nam, że warto dzieci traktować poważnie, wsłuchiwać się w to, co mówią i to, czego powiedzieć nieraz nie potrafią. To doskonała lekcja uczenia się od dzieci. Sama się zastanawiam, ileż to już razy uciekałam na wagary zamiast z takich lekcji udzielanych mi przez syna skorzystać. Ech...!
Bennewicz oczywiście promuje w książce ideę coachingu, ale dla mnie jeszcze bardziej promuje tezę, że możemy rozwijać się przy dzieciach, gdy potrafimy mądrze pomagać im w rozwoju, a czasem tylko, albo aż, uważnie ich posłuchać. Jest mi tutaj bardzo bliski poglądowo. Zajmuje mnie ostatnio bardzo temat rozwoju własnego rodziców, to od czego zależy, jak ten rozwój przebiega, kiedy służy obu stronom ku większej dojrzałości. Z powyższych powodów Rozmowy z Karolcią czytało mi się świetnie, często z nutką zadumy, ale również z uśmiechem, a nawet z rozbawieniem.
Pozostała cześć recenzji na blogu :
http://ksiazkapsychologiczna.blogspot.com/

Bennewicz pisze obrazowo, błyskotliwie i robi to, co dobry coach czynić powinien, zaprasza czytelnika w podróż ku większej świadomości siebie, ku zmianie na lepsze. Czym jest „lepsze”- zapytacie? A odpowiedzcie sobie sami! Zdefiniujcie cel podróży, Wasze „lepsze”. Rozmowy z Karolcią to sposób na wyprawę, która jest wysiłkiem i odpoczynkiem jednocześnie, gdzie trud...

Dzisiaj książka pełna pytań, odpowiedzi, rozmów i wyjaśnień. Główną bohaterką jest mała, ciekawa świata dziewczynka oraz wujek, który stara się jej wszystko dokładnie i zrozumiale wytłumaczyć...

Karolcia to ośmioletnia dziewczynka, która pragnie poznać odpowiedzi na wszystkie dręczące ją pytania. Z tego powodu zadaje ich całe mnóstwo. Często jest postrzegana jako krnąbrne i ciekawskie dziecko, ale ona tak jak inne dzieciaki jest ciekawa tego co się dzieje dookoła niej, a skąd ma poznać te wszystkie odpowiedzi jeżeli nie od dorosłych? Z pomocą przychodzi jej wujek. Z przyjemnością odpowiada na jej wszystkie często bardzo śmiałe pytania. W końcu to właśnie w taki sposób dziecko uczy się otaczającego je świata więc warto z nim rozmawiać i warto zaspokajać jego ciekawość.

Podczas czytania tej książki poznamy Karolcię i jej świat. Jej najbliższą rodziną jest mamusia, tatuś oraz czteroletni braciszek Jaś, ale będzie też sporo o dalszej rodzinie dziewczynki. Ciocia Renia, wujek Limon, kuzyn Szymek, kuzynka Gabrysia, wujek Krzysztof, babcia Mariola, babcia Halina, dziadek Rysio. Jest też przyjaciel rodziny - Quna - oraz wiele kolegów i koleżanek Karolci...


Warto byłoby również wspomnieć co to jest Coaching. Sama do tej pory nigdy nie spotkałam się z takim wyrażeniem. Słowo coach pochodzi z języka angielskiego i ma wiele znaczeń, ale w ogólnym rozumieniu oznacza podróż/ kierowca. Nie miałam pojęcia, że istnieją zawodowi coach. Zajmują się oni pomaganiem ludziom w osiągnięciu jakiegoś celu, lub rozwiązaniu problemu. Coach potrafi słuchać, doradzić, zadać pytania dzięki którym klient dojdzie do pewnych wniosków i odkryje istotę problemu. W tej opowieści takim właśnie coach jest wujcio. Jest on jednocześnie narratorem tej książki i to on właśnie przytoczy nam bardzo wiele przeróżnych sytuacji z życia Karolci i jej rodziny. Opowieść zaczyna się w czasie wakacji, później jest jesień, zima, i kolejne lato czyli towarzyszymy Karolci przez cały rok...

Historyjki z życia tej dziewczynki są krótkie, a na końcu każdej znajdują się trzy pytania dzięki którym powinniśmy lepiej poznać siebie. Są to pytania raczej trudne, dotyczące naszego życia, myśli. Aby na nie odpowiedzieć należy zaglądnąć w głąb siebie, dokładnie się zastanowić, przemyśleć odpowiedź. Powiedziałabym, że są to pytania psychologiczne. Cała ta książka dotyczy rozwoju osobistego, a to z kolei również podchodzi mi pod psychologię. Ilustracji jest tutaj bardzo malutko, tekstu natomiast wiele...

Powiem szczerze, że byłam ciekawa na czym polega coaching i dzięki tej książce wydaje mi się, ze zrozumiałam jego ideę. Sama nie mam zamiaru odpowiadać sobie na te wszystkie pytania, a Nikodem? Jest na nie zdecydowanie za mały. Ale tak jak autor jestem zdania, że rozmowa z dzieckiem jest bardzo ważna i ciekawość dziecka należy zaspokajać ponieważ właśnie w taki sposób uczy się ono życia oraz świata...

Dzisiaj książka pełna pytań, odpowiedzi, rozmów i wyjaśnień. Główną bohaterką jest mała, ciekawa świata dziewczynka oraz wujek, który stara się jej wszystko dokładnie i zrozumiale wytłumaczyć...

Karolcia to ośmioletnia dziewczynka, która pragnie poznać odpowiedzi na wszystkie dręczące ją pytania. Z tego powodu zadaje ich całe mnóstwo. Często jest postrzegana jako krnąbrne...

Słabo, słabiutko. Nie rozumiem idei pisania tego typu książki, ni to dla dzieci, ni dla dorosłych. Infantylne i nie do końca dla mnie zrozumiale.

Słabo, słabiutko. Nie rozumiem idei pisania tego typu książki, ni to dla dzieci, ni dla dorosłych. Infantylne i nie do końca dla mnie zrozumiale.