„Złoty Most” trochę postał sobie na półce, w kolejce na przeczytanie, a to dlatego, że do tej serii muszę mieć taki specyficzny humor. Do książki trzeba podejść na luzie i z lekkim przymrużeniem oka, a mi ciężko coś takiego zrobić, ponieważ od razu się za bardzo emocjonuję.

No, ale przejdźmy do rzeczy. „Złoty Most” to druga, zaraz po „Magicznej Gondoli” odsłona przygód podróżników w czasie Anny i Sebastiano. Tym razem akcja rozgrywa się w mieście miłości, Paryżu w roku 1625. Anna musi ratować swojego chłopaka, który stracił pamięć i jest święcie przekonany, ze urodził się w XVII wieku.

Ogólnie pomysł na fabułę mi się podobał. Postawienie Anny i Sebastiano po dwóch, różnych stronach barykady było świetnym zagraniem i czytałam o tym z uśmiechem na twarzy. Akcja nie trzyma w napięciu, ale i tak czyta się przyjemnie i niezwykle szybko. Epoka jest świetnie ukazana, obyczaje, kultura- nic nie mogę zarzucić. Jednak zabrakło mi trochę humoru, który tak ceniłam w pierwszej części. Anna częściej skupiała się na tym, co dzieje się u ukochanego, niż na tym co ją otacza i czasem miałam już tego dosyć. Wolałabym komentarze, które w pierwszej części nieraz doprowadzały mnie do łez. No, ale to tylko takie małe uniedogodnienie.

Bohaterów znów jest dosyć trochę, ale jak poprzednim razem są świetnie wykreowani i sprawiają wrażenie niezwykle realistycznych. Annę bardzo lubię, taka sympatyczna dziewczyna i nie waha się przed działaniem. Sebastiano w tej części w zasadzie przez większość czasu nie był sobą, ale i tak go lubiłam. Nie wiem, czemu, tak po prostu. Uwielbiam czytać rozmowy i utarczki słowne między tą dwójką, zawsze zaśmiewam się do rozpuku. Reszta bohaterów do oceny czytelnika, autorka świetnie ukryła czarne charaktery, tak jak to zrobiła ostatnim razem, w części pierwszej. I mimo, że w połowie części ją rozgryzłam, to i tak bardzo mi się to podobało.

Ogólnie, „Złoty Most” to książka bardzo dobra, którą naprawdę warto przeczytać, choćby dla poprawy humoru, bo to jest gwarantowane. Niemniej, pierwsza część podobała mi się ciut bardziej. Teraz zostaje tylko czekać na część trzecią, która zabierze nas w kolejna epokę i zagwarantuje nowe, wspaniałe przygody.

„Złoty Most” trochę postał sobie na półce, w kolejce na przeczytanie, a to dlatego, że do tej serii muszę mieć taki specyficzny humor. Do książki trzeba podejść na luzie i z lekkim przymrużeniem oka, a mi ciężko coś takiego zrobić, ponieważ od razu się za bardzo emocjonuję.

No, ale przejdźmy do rzeczy. „Złoty Most” to druga, zaraz po „Magicznej Gondoli” odsłona przygód...