Książka jest bardzo krótkim przeglądem przez filozofie przyrody proponowane przez: Platona, Arystotelesa, Kartezjusza, Newtona, Leibniza, Kanta, romantyków, Whiteheada i Poppera; na końcu jest ogólne potraktowanie nauki jako filozofii przyrody oraz zagadnienia tejże filozofii.
To co mnie niejednokrotnie śmieszyło to fakt, że sporą część tej krótkiej książki stanowią wielokrotnie powtarzane stwierdzenia, jak to Heller chciałby na dany temat więcej napisać, ale nie może, bo książka ma być krótka.
Pod koniec każdego rozdziału znajduje się aneks Małgorzaty Szczerbińskiej-Polak będący krótkim podsumowaniem i/lub rozszerzeniem słów Hellera. Aneksy stanowią zatem sporą część książki i często - miałem wrażenie - lepiej opisywały daną filozofię lub objaśniały od autora.
Książka wydaje się być dobrym wstępem do filozofii nauki, choć może niepolecanym dla początkujących, bądź potrzebujących dobrego wyjaśnienia pojęć i "trudnych słów".
Książka bardzo dobra i ładnie wydana.

Książka jest bardzo krótkim przeglądem przez filozofie przyrody proponowane przez: Platona, Arystotelesa, Kartezjusza, Newtona, Leibniza, Kanta, romantyków, Whiteheada i Poppera; na końcu jest ogólne potraktowanie nauki jako filozofii przyrody oraz zagadnienia tejże filozofii.
To co mnie niejednokrotnie śmieszyło to fakt, że sporą część tej krótkiej książki stanowią...