Świat Pana Martina w jego wielkiej Sadze Grze o tron jest pełne zepsucia.
Pedofilia, kazirodztwo, seks, który wiąże się tylko z czerpaniem przyjemność, z żadnymi uczuciami, to wręcz norma...ludzie posuwają się w nim do ogromnego zła...
Kostucha czyha praktycznie na każdym rogu i nie oszczędza nawet małych dzieci...najczęściej łapiąc w swe sidła niewinnych...
To świat królów, intryg, zdrad, niezapomnianych rycerzy...świat, w którym bogato i wysoko urodzonym wolno jest dosłownie wszystko...mają władze w rękach, więc mogą pomiatać resztą społeczeństwa...znieważać, zabijać godność.
Ten świat nie ma litości, przeżyją tylko najsilniejsi lub tacy, którzy podstępem, sprytem, poniekąd tchórzostwem zadają cios, niczym strzał w plecy!!! tak jest przecież najłatwiej...w równej walce nie mieli by żadnych szans...
Szlachetności i dobra w człowieku próżno jest szukać, choć jak każda historia ma swych bohaterów, tak i tutaj są jednostki, które pokazują, że jest nadzieja na to, że świat nie stanie się całkowicie zdeprawowany...!!!

Jak wcześniej podkreślałem przy okazji opisywania wrażeń z czytania tej wielkiej sagi, znana jest mi dokładna fabuła, bowiem obrazy z obejrzanych czterech sezonów Gry o tron są nadal świeże, a pamięć przywołuje je z ogromną łatwością. Ile więcej przyjemności miałbym z czytania, jeśli nie obejrzałbym najpierw serialu. Zrobiłem krzywdę swoim emocjom, swojej wyobraźni...bo gdybym zaczął najpierw od książki, byłby to wrażenia na miarę ideału...!!!

Jak znakomita była Gra o tron, czy Starcie królów, tak nie mogło być inaczej w przypadku Nawałnicy mieczy. George R.R. Martin sagę wyjątkową. Urodzić w wyobraźni taką historię, to wielka sztuka.
Im dalej czytelnik brnie przez kolejne tomy, popada w jeszcze większy zachwyt i podziw dla jego słowa. Postacie nabierają większego kolorytu, ich geneza znana jest w coraz większym stopniu, a połączenia poszczególnych faktów i wątków dają nam coraz więcej odpowiedzi na pytania, odsłaniając coraz to nowe karty tej historii...

Utkwiło mi w pamięci takie fajne zdanie wypowiedziane przez Tywina Lannistera...

...„Najwięksi głupcy często okazują się mądrzejsi od tych, którzy się z nich śmieją”...

Kolejny diamencik w twórczości Pana Martina...!!!

Świat Pana Martina w jego wielkiej Sadze Grze o tron jest pełne zepsucia.
Pedofilia, kazirodztwo, seks, który wiąże się tylko z czerpaniem przyjemność, z żadnymi uczuciami, to wręcz norma...ludzie posuwają się w nim do ogromnego zła...
Kostucha czyha praktycznie na każdym rogu i nie oszczędza nawet małych dzieci...najczęściej łapiąc w swe sidła niewinnych...
To świat...