Nie spodziewałem się, że ta historia tak mnie urzeknie. Na początku Mendoza prowadzi przez meandry nie zrozumiałego anty-thrillerskiego wątku. Jego głównym epizodem jest śmierć przedsiębiorcy Pardolota. Jego powiązania z szemranymi wspólnikami jeden zwał się alias Gauczo kolejnym był prezydent, a także nie można pominąć roli mecenas.
Ten ostatni był eks-kochankiem Ivet? Ale której? Kto zabił?
Dlaczego z siedmiu pocisków pistoletu, tylko jeden trafił Pardolota? Komu zależy na tajemniczej niebieskiej teczce, która zniknęła, przed zastrzeleniem Pardolota.
Dlaczego mąż Reinony powtarza, że jeździ Porsche Carera 3600? Która z dwóch Ivet jest córką biznesmena Pardolota. To jedne z nielicznych kwestii jakie ma rozstrzygnąć fryzjer, który będąc detektywem amatorem sprawia wrażenie aspołecznego oraz niedożywionego.
Co nie mija się z faktami. Nie znamy jego imienia ani nawet nazwiska głównego bohatera. Prokuratora ani proboszcza także nie uraczysz. Wiadomo tylko, że fryzjera wypuszczono go z zamkniętego zakładu psychiatrycznego. Na domiar złego pomaga mu oddany przyjaciel, który jest niedowidzący Afroamerykanin i potocznie zwany murzynem.
On właśnie kieruje pojazdami mechanicznymi nie narażając na niebezpieczeństwo innych uczestników ruch. Ta groteskowo zabawna powieść jest w swojej wymowie uniwersalna. Nie zgadniecie zakończenia póki nie doczytacie do ostatniej strony. Sam byłem zaskoczony tym, że mimo wcześniejszej skwaszonej miny, na sam koniec uśmiechnąłem się, że Gauczo to taki "niewytrawny strzelec". Mendoza jest niczym barceloński piłkarz, bawi, "czaruje techniczną sprawnością", nie daje rozproszyć uwagi.
Dla wszystkich, którzy sięgając po tą książkę są spragnieni "oczyszczenia" jakiego dostąpicie zrzucając z oczek konsumpcyjne klapki. Zasłaniają one stereotypowe, zamglone pożądanie ujednoliconego gatunku wszelakich dóbr, które "zniewalają", a tym samym nas unieszczęśliwiają. Autor zaprosił do swojej kuchni zmiksował dramat z komedią, dorzucił szczypiorku, zajadał się cytrynką. Efektem jest książka, o której nie można powiedzieć, że jest przeciętna. Zrobił świetną i strawną "potrawkę", którą z rozkoszą się rozsmakuje.

Nie spodziewałem się, że ta historia tak mnie urzeknie. Na początku Mendoza prowadzi przez meandry nie zrozumiałego anty-thrillerskiego wątku. Jego głównym epizodem jest śmierć przedsiębiorcy Pardolota. Jego powiązania z szemranymi wspólnikami jeden zwał się alias Gauczo kolejnym był prezydent, a także nie można pominąć roli mecenas.
Ten ostatni był eks-kochankiem Ivet?...