Jean-Christophe Grangé - autor, którego do tej pory nie kojarzyłam, choć tytuł "Purpurowe rzeki" jest mi znany dzięki adaptacji jego powieści. A poznać autora udaje mi się dzięki powieści "Kaiken".
I szczerze mówiąc jestem naprawdę mile zaskoczona. Powiało świeżością, nawet w dwojaki sposób. Po pierwsze nie znam zbyt wielu francuskich pisarzy i rzadko zdarza mi się czytać powieści usytuowane we Francji, a po drugie - kultura japońska, która dodaje tej powieści niebywałego smaku.
Grangé rozpoczyna mocno i do końca udaje mu się utrzymać napiecie. Brutalność opisów jednak nie odstrasza, a akcja w pewnym momencie zmienia kierunek i wszystkie moje próby rozwiązania zagadki mogłam wyrzucić do kosza. Jednak ta powieść to nie tylko zbrodnia, śledztwo i pościg za mordercą. To również opowieść o tradycjach, kulturze, poszukiwaniu własnego miejsca na ziemi, wpływie wychowania czy przynależności społecznej. Kultura japońska odgrywa w życiu głównego bohatera jedną z głównych ról, a sam autor posługuje się tym wątkiem z niebywałym kunsztem. Ciekawe zwroty akcji, napięcie do samego końca, mnóstwo wiedzy o ciekawej kulturze - oby więcej takich książek. Trzeba się zapoznać ze starszymi tytałami Grangé'a. Polecam!

Jean-Christophe Grangé - autor, którego do tej pory nie kojarzyłam, choć tytuł "Purpurowe rzeki" jest mi znany dzięki adaptacji jego powieści. A poznać autora udaje mi się dzięki powieści "Kaiken".
I szczerze mówiąc jestem naprawdę mile zaskoczona. Powiało świeżością, nawet w dwojaki sposób. Po pierwsze nie znam zbyt wielu francuskich pisarzy i rzadko zdarza mi się czytać...