Jestem wielbicielką opowieści o Botswanie i mme Precious Ramotswe. Opowiadania z tego cyklu są bardzo udane, zgrabnie napisane i mają ciekawą intrygę, ale z radością sięgnęłam po powieść.
Nasza pani detektyw jest już szczęśliwą mężatką i nadal prowadzi swoją firmę. Typowego śledzenia i zbierania dowodów czy poszlak jest tu mniej niż zwykle, ale wybaczam autorowi ze względu na dobroduszny humor w przedstawieniu licznych perypetii bohaterek.

Oprócz sprawy zaginionego zambijskiego businessmana mamy jeszcze kilka ciekawych historii. Otóż pracownik męża Precious jest widywany z bogatą mężatką, rzuca nawet pracę spodziewając się niezłych profitów z tytułu swojego romansu.

Niezwykle ciepła i pogodna opowieść o afrykańskich realiach. Nie mamy tu przygnębiającego obrazu Afryki zniewolonej przez białych ludzi, właśnie dlatego cenię McCalla, że przedstawia Afrykę i afrykańską społeczność, z jej zaletami i wadami, troskami dnia codziennego. Zwykłe sprawy urastają do rangi mitycznych zmagań, a kluczem do zagadek jest wnikliwa znajomość natury ludzkiej. Mme Precious zjednuje sobie ludzi swoją wyrozumiałością i empatią, zaś jej mąż rzetelnością. Mimo ich zalet, zdarzają się osoby nikczemne, które chcą im zaszkodzić. Na przykład pojawia się pierwszy mąż pani detektyw, chcący ją zaszantażować, a ukochana biała furgonetka zostaje uprowadzona.

Opowieści o mme Rammotswe uczą nas pokory, wiary w człowieka, napawają optymizmem i dodają pozytywnej energii. W świecie przedstawionym panuje ład moralny, ścisłe rozróżnienie dobra i zła. Zawsze uczciwość zostaje nagrodzona, a złoczyńcy otrzymują zasłużoną nauczkę lub karę. Jednakże historie te są zbyt pięknie opowiedziane, by były literaturą li tylko dydaktyczną.

W tej lekturze najważniejszą osobą, choćby na chwilę, staje się pomocnica Precious, Mme Makutsi. Jej sercowe kłopoty we wcześniejszych tomach niejednokrotnie mnie ubawiły do łez, a tutaj daje szczęściu szansę i zapisuje się na kurs tańca. Przyznam się, że od razu kibicowałam jej znajomości z pewnym tancerzem, cieszę się że wreszcie znajduje godnego partnera.
Wzrusza zaś wątek pana Polopetsiego, który uzmysławia nam, że każda osoba zasługuje na drugą szansę i że ludzka sprawiedliwość jest ślepa, a w sądownictwie zdarzają się pomyłki.

A teraz trochę prywaty: jeśli podobają się Państwu moje recenzje, proszę kliknąć na link

http://lubimyczytac.pl/ksiazka/178553/inferno/opinia/14801787#opinia1480178...
i zaznaczyć " popieram". Dziękuję

Jestem wielbicielką opowieści o Botswanie i mme Precious Ramotswe. Opowiadania z tego cyklu są bardzo udane, zgrabnie napisane i mają ciekawą intrygę, ale z radością sięgnęłam po powieść.
Nasza pani detektyw jest już szczęśliwą mężatką i nadal prowadzi swoją firmę. Typowego śledzenia i zbierania dowodów czy poszlak jest tu mniej niż zwykle, ale wybaczam autorowi ze...