To niewiarygodne jak mężczyźni poprzez swój popęd seksualny - rzecz tak banalną - są w stanie niszczyć kobietom życie. Każdy jeden. Od sutenera, przez klienta, aż po tego, który "tylko" odwraca wzrok. To jest straszne, że mamy XXI wiek, a połowa populacji (kobiety) nadal nie mogą czuć się bezpiecznie.

Historia Sarah jest straszna, mimo tego, że ta kobieta ciągle miała w sobie tyle siły, żeby wychodzić na prostą - los (mężczyźni) bez przerwy sprowadzali ją na dno.

Wiecie co ja myślę? Że gwałt to najgorsze, co można zrobić drugiemu człowiekowi. Znacznie gorsze niż zabójstwo. Dlaczego sprawcy takich czynów albo organizacje, które dysponują kobietami, jakby to był towar, nie ponoszą za to współmiernych konsekwencji? Jak to możliwe, że za handel kobietami można dostać wyrok jedynie 2 lat pozbawienia wolności.

Książka jest bardzo dobra. Niestety mężczyźni takich nie czytają.
A dlaczego?
Bo oni przecież wiedzą, że takie rzeczy się dzieją, nie trzeba czytać.
A potem spacerują sobie po Dzielnicy Czerwonych Latarni i wydaje im się, że wszystko jest ok.

To niewiarygodne jak mężczyźni poprzez swój popęd seksualny - rzecz tak banalną - są w stanie niszczyć kobietom życie. Każdy jeden. Od sutenera, przez klienta, aż po tego, który "tylko" odwraca wzrok. To jest straszne, że mamy XXI wiek, a połowa populacji (kobiety) nadal nie mogą czuć się bezpiecznie.

Historia Sarah jest straszna, mimo tego, że ta kobieta ciągle miała w...

Szokująca relacja - aż trudno dać wiarę, że to wydarzyło się naprawdę. Zdawać by się mogło, że handel ludźmi to w dzisiejszych czasach temat nieaktualny, jednak za sprawą tej książki dowiedziałam się, że jest zupełnie inaczej. Nie do wiary jak bardzo pokrzywdzona została autorka tej książki.

Szokująca relacja - aż trudno dać wiarę, że to wydarzyło się naprawdę. Zdawać by się mogło, że handel ludźmi to w dzisiejszych czasach temat nieaktualny, jednak za sprawą tej książki dowiedziałam się, że jest zupełnie inaczej. Nie do wiary jak bardzo pokrzywdzona została autorka tej książki.

Jestem pod ogromnym wrażeniem stylu przekazywania treści przez autorkę. zbudowała rzeczywistość tak realnie, że wzbudziła we mnie emocje bardzo prawdziwe i silne.

Jestem pod ogromnym wrażeniem stylu przekazywania treści przez autorkę. zbudowała rzeczywistość tak realnie, że wzbudziła we mnie emocje bardzo prawdziwe i silne.

Czy chciałbym żeby w Warszawie mlode dziewczyny paradowały skąpo ubrane za szklanymi witrynami wystawione na widok publiczny, a w spokojnych kawiarniach można by było bez zadnych przeszkod kupic narkotyki? Nie.

Czy chciałbym żeby w Warszawie mlode dziewczyny paradowały skąpo ubrane za szklanymi witrynami wystawione na widok publiczny, a w spokojnych kawiarniach można by było bez zadnych przeszkod kupic narkotyki? Nie.

Nie mam pojęcia, jak mogę opisać tę książkę, a tym bardziej ją ocenić. Dlatego też moja końcowa ocena (jaka, nadal nie zdecydowałam) będzie intuicyjna i spontaniczna, a nie, jak dotąd bywało, przemyślana. Jak mam bowiem ocenić książkę - autobiografię - napisaną przez osobę, która doświadczyła takich rzeczy?

Sarah Forsyth została ciężko doświadczona przez życie już od małego. Gdy miała trzy latka, ojciec zaczął ją molestować i trwało to latami. Gdy zaś w wieku dziewiętnastu lat postanowiła uporządkować sobie życie, znowu się ono zawaliło. Chcąc zacząć od nowa za granicą, zgłosiła się jako opiekunka do żłobka do pracy w Amsterdamie. Poleciała więc z Wielkiej Brytanii do Holandii, okazało się jednak, że żadnego żłobka nie ma i nie będzie. Została zmuszona do pracy jako prostytutka w Dzielnicy Czerwonych Latarni.

Najpierw przez wiele, wiele lat molestowana, potem zmuszana do oddawania swojego ciała i gwałcona. Sarah Forsyth była świadkiem przerażających rzeczy, sama stała się ofiarą, została oszukana (czy porwana, to kwestia sporna, w każdym razie na pewno zmuszona do prostytucji),a po jakimś czasie sprzedana za długi tego, kto ją oszukał. Aby odciąć się od bólu i od tego, co musi robić, zaczęła brać ogromne ilości narkotyków, co z kolei zaczęli wykorzystywać jej stręczyciele, aby ją od siebie jeszcze bardziej uzależnić.

Sarah Forsyth opowiada o zależnościach między gangami rządzącymi w Dzielnicy Czerwonych Latarni, opisuje ich okrucieństwo i warunki, w jakich ją trzymano. Skala tego okrucieństwa jest olbrzymia. W 2008 roku Rada Miejska Amsterdamu zamknęła 51 witryn prostytutek w tej dzielnicy i stwierdziła, że aż 80% pracujących tam kobiet zostało do prostytucji zmuszonych. Przerażający wynik.

Nie wiem, jak ocenić tę książkę, co brać pod uwagę. Może styl? Sarah Forsyth mówi prostym językiem, choć dla mnie jednak zbyt brutalnie, zbyt naturalistycznie... Współczujemy jej; ja nie mogłam aż uwierzyć w to, jaki świat potrafi być okrutny. A jednak to prawda. Ktoś może wziąć ją za osobę naiwną, skoro tak dała się wkręcić w to wszystko. Dlaczego pojechała do Amsterdamu, skoro nie znała nawet adresu swojej nowej pracy i miejsca obiecanego zakwaterowania? Dlaczego weszła do samochodu oprawcy, skoro dziewczyna, która po nią wyszła na lotnisko, ewidentnie była prostytutką, a nie pielęgniarką?

Nie oceniałabym jednak tak łatwo autorki. Ludzie popełniają różne błędy i czasem sami nie są w stanie wytłumaczyć, dlaczego zrobili tak, a nie inaczej. Przyznam jednak, że nie mogę zrozumieć tego, co Sarah Forsyth robiła, kiedy już znalazła się w bezpiecznym miejscu. Dlaczego tak się zachowywała? Przecież to okropne, moim zdaniem nie usprawiedliwia jej absolutnie nic.

Sarah Forsyth - czy można jednoznacznie ocenić ją jako osobę dobrą, niewinną? Moim zdaniem nie. I choć współczuję jej tego, co przeszła, a czytając jej opowieść, w oczach klika razy stawały mi łzy, nie mogę jej zrozumieć. Nie mogę zrozumieć jej zachowania po ucieczce.

Książka ta wywołuje wiele emocji, jest tragiczna i wstrząsająca. To niewiarygodne, jak podli mogą być ludzie, jak wielkie zło mogą wyrządzić. Sytuacja, w której ktoś traktuje drugą osobę jak zwykły towar, na którym można zbić kasę, nie mieści mi się w głowie. A jednak nadal, nawet w tej chwili, ten proceder istnieje i najwyraźniej ma się dobrze.

http://arnikaczyta.blogspot.com/2020/02/sarah-forsyth-porwana-i-sprzedana.html

Nie mam pojęcia, jak mogę opisać tę książkę, a tym bardziej ją ocenić. Dlatego też moja końcowa ocena (jaka, nadal nie zdecydowałam) będzie intuicyjna i spontaniczna, a nie, jak dotąd bywało, przemyślana. Jak mam bowiem ocenić książkę - autobiografię - napisaną przez osobę, która doświadczyła takich rzeczy?

Sarah Forsyth została ciężko doświadczona przez życie już od...

Wstrząsająca, ciekawa historia. Nie do wiary, że to wydarzyło się naprawdę. Brutalna, ale polecam.

Wstrząsająca, ciekawa historia. Nie do wiary, że to wydarzyło się naprawdę. Brutalna, ale polecam.

przerazajaca jak ojciec mogl zgotować taki los dziecku chcac zaczać wszystko od nowa została w perfidny sposob oszukana przez ludzi łza sie kreci w oku czytając

przerazajaca jak ojciec mogl zgotować taki los dziecku chcac zaczać wszystko od nowa została w perfidny sposob oszukana przez ludzi łza sie kreci w oku czytając

Bardzo wstrząsająca biografia/autobiografia. Na pewno jedna z bardziej wiarygodnych pośród tych, które czytałam do tej pory. Na pewno uderzyła mnie w nieco inny sposób, ponieważ swego czasu na prawdę mocno myślałam o przeprowadzce do Amsterdamu, a akcja większości książki dzieje się właśnie w tym mieście.
Nie ma co oceniać zachowania bohaterki, nauczyłam się już, że nie powinno się oceniać czyichś historii, dlatego spojrzę na pozcyję z nieco bardziej pisarskiej perspektywy.
Na prawdę dobrze napisana, bardzo rzetelnie, historia prawdziwa i otwierająca oczy na problem handlu ludźmi.
Na pewno wydawała się nieco realniejsza, z powodu tego, że szczęśliwe zakończenie bohaterki nie przyszło od razu, a sama długo czekała aż jej życie się uspokoi.
Bardzo mi się podobała, polecam.

Bardzo wstrząsająca biografia/autobiografia. Na pewno jedna z bardziej wiarygodnych pośród tych, które czytałam do tej pory. Na pewno uderzyła mnie w nieco inny sposób, ponieważ swego czasu na prawdę mocno myślałam o przeprowadzce do Amsterdamu, a akcja większości książki dzieje się właśnie w tym mieście.
Nie ma co oceniać zachowania bohaterki, nauczyłam się już, że nie...

Coś we mnie umarło po przeczytaniu tej książki....pojęcia nie miałam, że tak dużo kobiet jest zmuszanych do tego. Ja, naiwna naprawdę myślałam, że to jest coś na zasadzie, że one wynajmują ''te miejsca''. Aż mi wstyd, no ale od kogo miałam to wiedzieć? Widziałam coś takiego w Brukseli. Zupełnie przypadkowo napatoczyłam się na takie miejsce. Z wrażenia, aż przystanęłam przed jedną z witryn. Była tam blondynka zachęcająca mnie do wejścia. Uśmiechnięta, szczupła wijąca się... Kopara mi opadła, bo oto przede mną ukazał mi się człowiek na sprzedaż. Tak centralnie. Płacę i mam. Mimo, że nie raz widziałam ''dziewczyny przy lesie'' to wydarzenie było dla mnie bardzo surrealistyczne. Te kolory, ta różnorodność tych dziewczyn. Młode, starsze, szczupłe, grube, do wyboru. Czemu tu się dziwić, że jest popyt? Skoro stary, brzydki, śmierdzący dziad za 150 oiro może mieć, którą zechce? Czy on się zastanawia wchodząc tam na jakiej zasadzie ona tam pracuje? To jest chyba ostatnia myśl jaka przyjdzie takiemu do głowy. Chuć wali im do łba, a skoro mają to na wyciągnięcie ręki to ja im się wcale nie dziwię, że korzystają. Okropnie mi smutno, że coś takiego funkcjonuje, i że przez społeczeństwo traktowane jest jak coś zupełnie normalnego!!! Nie wiem co bardziej mnie przeraża. Kończę, bo tylko się wkurwiłam.

Coś we mnie umarło po przeczytaniu tej książki....pojęcia nie miałam, że tak dużo kobiet jest zmuszanych do tego. Ja, naiwna naprawdę myślałam, że to jest coś na zasadzie, że one wynajmują ''te miejsca''. Aż mi wstyd, no ale od kogo miałam to wiedzieć? Widziałam coś takiego w Brukseli. Zupełnie przypadkowo napatoczyłam się na takie miejsce. Z wrażenia, aż przystanęłam przed...

Wstrząsająca relacja młodej dziewczyny, która została wciągnięta w machinę handlu ludźmi...nie sposób zapomnieć jej slow.

Wstrząsająca relacja młodej dziewczyny, która została wciągnięta w machinę handlu ludźmi...nie sposób zapomnieć jej slow.