Niestety, rozczarowanie. Skusiła mnie piękna okładka, zwiodła miłość do kryminałów retro. No cóż... autorce daleko do Maureen Jennings, czy Marka Krajewskiego.
Akcje powieści toczy się ok. roku 1910. Dobrze, że przeczytałam tę informację, bo po prawdzie niewiele na to wskazuje. Nie można tu się zanurzyć w minionym świecie, brakuje jakichkolwiek cennych obserwacji obyczajowych. Autorka na siłę podaje nam nieustannie jadłospis Klary, próbując - jak sądzę - rozpaczliwie uwiarygodnić tę papierową postać, oraz opisy sukien, zupełnie nieprzekonujące. Klara klnie jak stangret, flirtuje z kim się da, nie bacząc na swą pozycję (żona znanego lekarza), zaniedbuje dziecko, które nawet nie ma niani. Oprócz tego jest trenowana przez ojca policjanta do pracy w policji (sic!). Równolegle zaczyna prowadzić praktykę detektywistyczną i - co najdziwniejsze - dostaje zlecenia! Absurd goni tu absurd. Klara jest zdecydowaną zwolenniczką środowiska LGBT i obrzydzeniem napawa ją każdy objaw homofobii (bardzo realistyczne w 1910 roku!). Nie ma tu klimatu epoki, nie ma dawnej mentalności, zaledwie nędzna przebieranka zupełnie współczesnych postaci w dziwaczne kostiumy. Sama Klara jest niestety głupiutka i irytująca do granic, a jej przygody (wizyty w prosektorium etc.) kompletnie niewiarygodne. Intryga kryminalna po w miarę ciekawym początku nudna, dialogi absurdalne. Niestety nie będę zgłębiać dalszych przygód Klary.

Niestety, rozczarowanie. Skusiła mnie piękna okładka, zwiodła miłość do kryminałów retro. No cóż... autorce daleko do Maureen Jennings, czy Marka Krajewskiego.
Akcje powieści toczy się ok. roku 1910. Dobrze, że przeczytałam tę informację, bo po prawdzie niewiele na to wskazuje. Nie można tu się zanurzyć w minionym świecie, brakuje jakichkolwiek cennych obserwacji...