Całość mojej opinii znajdziecie tutaj:
http://zapiski-z-przypomnianych-krain.blogspot.com/2014/02/tytan-przypowiesc-o-marzeniu.html#more

Na początku było marzenie, a potem słowo, Poczta Polska i ja. Aż mi głupio, bo do napisania kilku słów o "Tytanie" byłam ponaglana przez autora, ale ciężko mi było się za tę książkę wziąć. Za pierwszym razem czytałam ją w pociągu relacji Warszawa - Kraków w październiku (pamiętam datę, bo jechałam na koncert zespołu Percival) i bolała mnie przy tym głowa. Zwaliłam to wtedy na śmiesznie wystrzyżonego hipsterka z przedziału, który kwękał przez telefon i streścił swojemu bliskiemu przyjacielowi cały życiorys (sic!). Odłożyłam z zakładką wrzuconą w okolice strony 90, spakowałam w plecak i "Gods save the mp3".
Tylko że było mi wciąż głupio, zrobiłam drugie podejście w okolicach grudnia, bo nie lubię zamykać roku z niedokończonymi sprawami. Zatrzymałam się na drugim rozdziale. Teraz zrobiłam trzecie i cóż, wciąż nie mogę tej książki zmęczyć. Czas pokazał jak ironicznie w moim przypadku brzmi dedykacja. Uciekam przed tą książką w rzeczywistość, nie odwrotnie.

Rozumiem chęci autora, by zaistnieć w świecie literackim. Tylko że nie jestem pewna, czy książka pokroju "Tytana" jest dobrym materiałem na debiut. Fantasy jest strasznie popularne, a jego klasyczna odmiana ciągnie ku ziemi półki w księgarniach. Jest tego sporo, w Polsce wydawano w latach dziewięćdziesiątych mnóstwo tekstów spod znaku "Magia i miecz", była też ISA z tytułami opartymi na seriach gier komputerowych, obecnie co jakiś czas pojawi się książka utrzymana w konwencji klasycznego fantasy. Jest tego sporo, a jeśli brakuje już wersji papierowych, wystarczy zajrzeć na strony zawierające fanowskie opowiadania i fanfiki, tak bogato zaludnione przez klony Conana Barbarzyńcy i złych czarowników. Nie ma zręcznej zabawy konwencją, nie ma odwrócenia kota ogonem.
Przykro mi, ale książka nie spełniła moich oczekiwań. Mam nadzieję, że autor, jeśli wciąż będzie chciał pisać, podejmie się czegoś oryginalnego, wychodzącego śmiało poza szablon fantastyki. Wielu poszło tą drogą, popuściło wodze wyobraźni i... to było to. Oczywiście, trzymam kciuki za przyszłe dokonania pana Tymcia, ale te spod znaku "Tytana" sobie odpuszczę.

Całość mojej opinii znajdziecie tutaj:
http://zapiski-z-przypomnianych-krain.blogspot.com/2014/02/tytan-przypowiesc-o-marzeniu.html#more

Na początku było marzenie, a potem słowo, Poczta Polska i ja. Aż mi głupio, bo do napisania kilku słów o "Tytanie" byłam ponaglana przez autora, ale ciężko mi było się za tę książkę wziąć. Za pierwszym razem czytałam ją w pociągu relacji...