Książeczkę można potraktować na różne sposoby. Czy jest o chomiku?
Tak ,oczywiście. Teraz tylko zależy ,którą drogę wybierzemy.
Napisana przez rodzeństwo Miriam i jej brata Ezra Elia, na cześć ich posępnego chomika Edwarda, który pojawił się na krótko w ich życiu i równie szybko zniknął.

Dla dzieci do samodzielnego czytania ta książka zupełnie się nie nadaje. Skierowana jest do dorosłych czytelników, czy też młodzieży. Kto kocha gryzonie z pewnością lektura również mu się spodoba.
Napisana w formie dziennika ,którego narratorem jest chomik Edward.
Na pierwszej stronie brat z siostrą zaznaczyli, że dokonali przekładu z języka chomiczego.

Książeczka jest małego formatu. Twarda oprawa . Ilustracje czarno-białe, ale bardzo wymyślne typu komiksowego, a zarazem wykonane prostą kreską.

Książkę można przeczytać w formie bajki nawet dziecku, ale na pewno nie w tej postaci co jest napisana. Omijając pewne fragmenty, po swojemu koloryzując, będziemy w jakiś sposób, dany sobie ją czytać. Tylko po co? Dla dzieci jest mnóstwo pięknych innych książeczek o chomikach.
Czyli pozostańmy przy tym, że to rodzaj bajkowej trochę humorystycznej opowieści dla starszego czytelnika. Przemyślenia i uczłowieczenie chomika, który rzekomo robi coś na złość człowiekowi, można w ten sposób traktować jako rodzaj satyry skierowanej z całą stanowczością nie do gryzonia.

Drugie podejście to potraktowanie książki jako z natury mądrej , filozoficznej, w której występuje chomik jako rewolucjonista w walce o wolność. Zależy jeszcze o jaką wolność tu chodzi . W przebraniu chomika występuje człowiek zniewolony . Czym? Może być to każdy z nas. Więzień polityczny, kobieta walcząca o swoje prawa, człowiek zniewolony miłością, inwalida w wielkim mrówkowcu bez dostępu do windy, w klatce swojego mieszkania. Więźniem może być też człowiek z depresją ,a jego cela to własna głowa. Można wymieniać tak dalej. Każdy kto przeczyta lekturę to sobie sam wybierze o kogo chodzi. Mnie nasuwa się od razu Andrzej Poczobut, choć wiem ,że nie ma z tym nic wspólnego. Są to moje wyłącznie osobiste skojarzenia.

Trzeci sposób rozumowania książki to jest protest przeciwko hodowcom tych sympatycznych zwierzątek, bezmyślnie kupujących chomika i traktujący je w sposób instrumentalny. Wiele osób kupuje futrzaka jako chwilową zabawkę dla dzieci, nie mając żadnej wiedzy o tych gryzoniach.
A zwierzę każde tak samo czuje jak człowiek i ma swoje potrzeby. I nie wystarczy , że nasypie się mu ziarenek do miseczki lub włoży garstkę sianka. To są podstawowe potrzeby tylko i wyłącznie.

Po pierwsze chomik jest samotnikiem, niezależnym zwierzęciem i naprawdę nie lubi żadnego towarzystwa swojego gatunku. Każdy chomik potrzebuje osobnej klatki. Próby łączenia ich w jednej klatce, nawet dużej, to dla tego gatunku ogromny stres, który może przerodzić się w agresję między osobnikami i prowadzić do walki, zranienia czy nawet zagryzienia.

Chomiki są żywiołowe , ciekawskie. Uwielbiają kopać i biegać, stąd najczęstszą zabawką wkładaną do klatki jest kołowrotek. Ale sam w sobie nie wystarczy i jest tylko dodatkiem. Chomikowi trzeba zapewnić specjalną klatkę , dla niego przeznaczoną i takie są na rynku z odpowiednim wyposażeniem. Chomik prowadzi zawsze nocny tryb życia ,a w dzień śpi. Dlatego trzeba szanować granice zwierzątka.

Kula , w której zamknięty chomik biega po pokoju nie jest odpowiednią zabawką. Nie ma tam odpowiedniej wentylacji, brak możliwości swobodnego wyjścia z jej wnętrza. W rezultacie jest bardzo stresogenna. Zabawa stoi wyłącznie tylko po stronie człowieka .

Przypadek z labiryntem z tektury i książek jest również tylko jednostronną zabawą dla właściciela.
Ten zamiast bawić się z chomikiem, bawi się nim , męcząc go. Ruch poza klatką przez chomika jest obowiązkowy , przynajmniej godzinę dziennie w sposób kontrolowany. Nadzór jest konieczny, gdyż może on wejść w jakąś szczelinę , pojemnik , z którego już nigdy nie wyjdzie , jeśli go sami nie znajdziemy.

To było tak pokrótce odpowiedź na piekło, które zgotowało rodzeństwo Panu Edwardowi w klatce i nazwało go posępnym chomikiem. Rzeczywiście od tego mógł dostać depresji zwierzęcej. A jego postępowanie wynikało nie ze złośliwości w stosunku do człowieka, nie z rodzaju morderczych instynktów tylko z chomikowych praw natury.

Polecam lekturę tym, którym zwierzęta są bliskie sercu oraz wszystkim z zacięciem filozoficznym bez odrazy do gryzoni.

Książeczkę można potraktować na różne sposoby. Czy jest o chomiku?
Tak ,oczywiście. Teraz tylko zależy ,którą drogę wybierzemy.
Napisana przez rodzeństwo Miriam i jej brata Ezra Elia, na cześć ich posępnego chomika Edwarda, który pojawił się na krótko w ich życiu i równie szybko zniknął.

Dla dzieci do samodzielnego czytania ta książka zupełnie się nie nadaje. Skierowana...

Krótkie, fajne.

Krótkie, fajne.

Przyłączam się do chomikowej rewolucji Edwarda!

Krótka moralistyczna i wcale nie odrealniona historia życia Edwarda, chomika z krwi i kości,  stworzenia jak każdy z nas, które pragnie wolności, wierzy w ideały i prawdziwą miłość...

Przyłączam się do chomikowej rewolucji Edwarda!

Krótka moralistyczna i wcale nie odrealniona historia życia Edwarda, chomika z krwi i kości,  stworzenia jak każdy z nas, które pragnie wolności, wierzy w ideały i prawdziwą miłość...

Nie podobała mi się. Ani śmieszna, ani tragiczna.

Nie podobała mi się. Ani śmieszna, ani tragiczna.

Teraz już wiem co czuje moja Jadwinia.

Teraz już wiem co czuje moja Jadwinia.

Przeczytać można (lektura zajmie 10 minut),ale przypadkiem nie kupować!! Za 10-15 zł można nakupić tyle np. czekolady albo frytek! Albo inną książkę lub gazetę.

Przeczytać można (lektura zajmie 10 minut),ale przypadkiem nie kupować!! Za 10-15 zł można nakupić tyle np. czekolady albo frytek! Albo inną książkę lub gazetę.

Edward ma u mnie full ocenę, za to jakim był wspaniałym chomikiem :) książeczka przyjemna, przeczytałem jednym tchem i pewnie nie raz do niej wrócę. Polecam wszystkim miłośnikom futerkowych zwierzątek :)

Edward ma u mnie full ocenę, za to jakim był wspaniałym chomikiem :) książeczka przyjemna, przeczytałem jednym tchem i pewnie nie raz do niej wrócę. Polecam wszystkim miłośnikom futerkowych zwierzątek :)

Gdy wszystko zawodzi, stawiam na prostotę.

Gdy wszystko zawodzi, stawiam na prostotę.

"Po co pisać? Życie jest klatką z pustych słów"...krótkie zapiski z równie krótkiego życia chomika Edwarda. Recenzja książeczki na blogu. Zapraszam
http://ourlifewithabooks.blogspot.de/2017/03/po-co-pisac-zycie-jest-klatka-z-pustych.html

"Po co pisać? Życie jest klatką z pustych słów"...krótkie zapiski z równie krótkiego życia chomika Edwarda. Recenzja książeczki na blogu. Zapraszam
http://ourlifewithabooks.blogspot.de/2017/03/po-co-pisac-zycie-jest-klatka-z-pustych.html

Średnia...

Średnia...