Nadszedł czas na napisanie opinii i tej części serii Diabelskich Maszyn. Zwlekałam z tym gdyż nie lubię pisać o swoim niezadowoleniu, staram się być tą szczęśliwą dziewczyną.
Przed kupienie Mechanicznej Księżniczki uważnie studiowałam wszelkie opinie tu i na stronie gdzie ją zamawiałam. Wszyscy pisali jaka to świetna i wzruszająca książka, że pozostawi mnie rozryczaną przez dobry tydzień, tak się niestety nie stało, może dlatego że nie mam serca... może dlatego że miłość mnie nie wzrusza. Jednak te recenzje w jakimś stopniu mnie zachęciły, przyczyniła się do tego i moja cholerna ciekawość.
Po tym jak pierwszy tom znalazł sobie miejsce w mym sercu, byłam święcie przekonana że i ostatnia część zagnieździ się obok. Zawiodłam się. W stu procentach się zawiodłam. Po Clare spodziewałam się kompletnie czego innego, Mechaniczny Anioł był fenomenalny zaś Mechaniczna Księżniczka odczułam takie wrażenie że była napisana tylko po to by zakończyć już tą historię, by zaspokoić czytelników pragnących tej całej gorącej miłości. Pod koniec autorka wyprowadziła te powalone uczucie na pierwszy plan, na ostatnich kartkach nie czytamy o niczym innym jak o relacji między głównymi bohaterami. Owszem wzruszyłam się podczas epilogu, jednak to nie trwało długo, gdy główna bohaterka oznajmiła że chce zwiedzić świat z "byłym", zagotowałam się w środku.
Nie lubię takich postaci, staram się je omijać szerokim łukiem.

Nadszedł czas na napisanie opinii i tej części serii Diabelskich Maszyn. Zwlekałam z tym gdyż nie lubię pisać o swoim niezadowoleniu, staram się być tą szczęśliwą dziewczyną.
Przed kupienie Mechanicznej Księżniczki uważnie studiowałam wszelkie opinie tu i na stronie gdzie ją zamawiałam. Wszyscy pisali jaka to świetna i wzruszająca książka, że pozostawi mnie rozryczaną...