Jeden z ulubionych motywów literackich- autotematyczna opowieść o sile literatury. Tym razem dziełem łączącym pokolenia a nawet dwa światy dorosłych i dzieci są Wielkie Nadzieje Dickensa. Na zapomnianej nowozelandzkiej wyspie widok białego człowieka jest niespotykany. Przybywa na nią dość osobliwa para- pan Wytrzeszcz ( pełnokrwisty angielski dżentelmen) oraz jego ciemnoskóra żona, wywodząca się też z antypodów. Narratorką historii jest Matilda, której ojca porwał blichtr dalekiego cywilizowanego świata białych. Lata wcześniej pojechał wydobywać bogactwa naturalne z kopalni dla białych bogaczy. Dlatego też matka Matildy nienawidzi białych. Mr Watts podejmuje się nauczać kilkudziesięcioro dzieci. Uczy je języka angielskiego na podstawie lektury Wielkich Nadziei. Codziennie zaznajamia dzieci z rozdziałem historii Pipa. Dla uzupełnienia edukacji każda z matek lub babcie uczniów od czasu do czasu pojawiają się w szkole, dzieląc się posiadana przez siebie wiedzą, czy to o połowach ryb, czy to o przyrządzaniu krabów, czy o psalmach biblijnych. Stopniowo nauczyciel odkrywa przed dziećmi swoją bolesną przeszłość, wykazuje też liczne paralele własnych losów i losów Pipa. Mężczyzna był sierotą, którego przygarnęła bogata starsza kobieta, którą też przed ołtarzem porzucił narzeczony. Pan Watts podobnie do Pipa Pirrippa miał też wielkie nadzieje, bo odebrał staranne wykształcenie. Przeżył też fascynację Londynem, jego ogromem i możliwościami. Opisuje też dzieciom na czym polega bycie dżentelmenem i pokazuje co oznacza wierność swoim przekonaniom. Matylda odkrywa dzięki niemu potęgę słowa pisanego i wyobraźni. Piękna poetycka opowieść o przenikaniu się literatury i życia, o brutalności i przemocy rebeliantów, o braniu odwetu, a także o zdradzie swojego ludu ( postępowanie matki narratorki). Nie zgadzam się na narzucone przez autora zakończenie powieści, na utratę przez Matyldę wszystkich osób, których kochała. Jej cudowne ocalenie dowodzi, że kolejna osoba podąża śladami Pipa i że podobnie jak on osiągnie wiele i wyrwie się ze swojego nieciekawego , napiętnowanego rozczarowaniem i ubóstwem środowiska. Piękna historia przywracająca wiarę w ponadczasowość literatury, historia niezwykłej przyjaźni Pana Wattsa i dziewczynki, opowieść o trudnym dzieciństwie i okrutnym świecie dorosłych, który zabija to, czego nie rozumie z głupoty lub zamiłowania do przemocy.

Jeden z ulubionych motywów literackich- autotematyczna opowieść o sile literatury. Tym razem dziełem łączącym pokolenia a nawet dwa światy dorosłych i dzieci są Wielkie Nadzieje Dickensa. Na zapomnianej nowozelandzkiej wyspie widok białego człowieka jest niespotykany. Przybywa na nią dość osobliwa para- pan Wytrzeszcz ( pełnokrwisty angielski dżentelmen) oraz jego...