"Ja zaś czułem się jak wzburzona rzeka wlokąca porwaną z brzegu gałąź."

"Często dochodzę do wniosku, że wszystko na tym świecie jest bezsensowne. Na mikroskopijnej planecie, która od milionów lat pędzi w nicość, rodzimy się w bólu, rośniemy, walczymy, chorujemy, cierpimy, zadajemy cierpienia, krzyczymy, umieramy. Rodzą się inni, by zacząć bezużyteczną komedię od nowa."

"Czyżby całe nasze życie było jedynie serią anonimowych krzyków w obliczu pustki i obojętności gwiazd?"

"Ciekawe, że żyć to znaczy budować przyszłe wspomnienia; w tej chwili podchodzi tu morze i wiem, że przygotowuję dokładne wspomnienia, które kiedyś przyniosą mi melancholię i rozpacz.
Morze jest tuż, wieczne i wściekłe. Tamten mój płacz niepotrzebny, jak niepotrzebne również oczekiwania na samotnej plaży ze wzrokiem wypatrującym czegoś uparcie na morzu. Czy ty to przewidziałeś i malowałeś to moje wspomnienie, czy też malowałeś wspomnienia wielu innych osób, takich jak ty i ja?
Ale teraz zjawia się twoja postać: jesteś między morzem i mną. Moje oczy spotykają się z twoimi oczyma. Jesteś spokojny i jakby smutny, patrzysz na mnie jakbyś błagał o pomoc."

"Ja zaś czułem się jak wzburzona rzeka wlokąca porwaną z brzegu gałąź."

"Często dochodzę do wniosku, że wszystko na tym świecie jest bezsensowne. Na mikroskopijnej planecie, która od milionów lat pędzi w nicość, rodzimy się w bólu, rośniemy, walczymy, chorujemy, cierpimy, zadajemy cierpienia, krzyczymy, umieramy. Rodzą się inni, by zacząć bezużyteczną komedię od...