Christine Grän - "Hochsztaplerka"

Z ZASOBÓW BIBLIOTEKI W TORONTO! DZIEKUJĘ ZA DBAŁOŚĆ O POLONIĘ!!
Cristine Grän (ur.1952) - austriacka pisarka, debiutowała w 1992 ta książka jest z 1999 (polskie wydanie z 2005),a przez 13 lat uzbierała na LC 5 (23 ocen i 5 opinii). Autorka ma na LC jeszcze drugą książkę pt „Córka Dziwki” (ocena 5,11) co w powiązaniu z tematem omawianej (o dziwce) świadczy o specyficznych zainteresowaniach autorki

Już trzy zasady p o d o b n o obowiązujące w społeczeństwie dyskwalifikują książkę (pierwsza - bieda hańbi; druga - pieniądze nie śmierdzą; trzecia – próżność męska jest nieograniczonym źródłem dochodów).

Omawiać szczegóły tej nudnej chały jest powyżej granic mojego poświęcenia, a aby to Państwu zrekompensować, polecam w zamian Mika Waltari „Egipcjanina Sinuhe” oraz „Pietro Aretino „ Jak Nanna swą córeczkę Pippę na kurtyzanę kształciła" i inne jego książki, a od twórczości tej autorki, radzę trzymać się z daleka.
Oczywiście PAŁA !!

Christine Grän - "Hochsztaplerka"

Z ZASOBÓW BIBLIOTEKI W TORONTO! DZIEKUJĘ ZA DBAŁOŚĆ O POLONIĘ!!
Cristine Grän (ur.1952) - austriacka pisarka, debiutowała w 1992 ta książka jest z 1999 (polskie wydanie z 2005),a przez 13 lat uzbierała na LC 5 (23 ocen i 5 opinii). Autorka ma na LC jeszcze drugą książkę pt „Córka Dziwki” ...

Rzeczywiście główna bohaterka wywołuje nieodparte skojarzenie z prostytutką, ale szczerze mówiąc przez większość czasu było mi jej zwyczajnie szkoda. Tematyka książki nie do końca mi odpowiadała, ale nie można powiedzieć, że czytało się źle. Książka wg mnie jest dobrze napisana i ciekawa, dużo się w niej dzieje, czyta się łatwo i szybko. Czytając naprawdę byłam ciekawa co stanie się dalej.

Rzeczywiście główna bohaterka wywołuje nieodparte skojarzenie z prostytutką, ale szczerze mówiąc przez większość czasu było mi jej zwyczajnie szkoda. Tematyka książki nie do końca mi odpowiadała, ale nie można powiedzieć, że czytało się źle. Książka wg mnie jest dobrze napisana i ciekawa, dużo się w niej dzieje, czyta się łatwo i szybko. Czytając naprawdę byłam ciekawa co...

Dobrze napisana opowieść o ciemnej stronie kontaktów międzyludzkich, do tego z happy endem :) Dziewczyna marzy o życiu z Leonardem Cohenem i - jak sama mówi - tylko trochę sobą pogardza, kiedy kłamie, manipuluje i oszukuje (ale tylko oszustów i na grube kwoty). Była też kelnerką i taksówkarką, ale jej oczy i ręce zawsze kierują się w stronę najdroższych i najlepszych rzeczy, a podróżuje się przecież tylko pierwszą klasą. Czytałam z półuśmiechem, bo świat jest pełen kobiet żyjących w tym trybie, tylko na mniejszą skalę. A stwierdzenia, że skoro ktoś coś posiada, to na pewno jest oszustem/złodziejem i żaden wstyd odebrać mu część majątku to chyba nawet z gazet znamy :)

Dobrze napisana opowieść o ciemnej stronie kontaktów międzyludzkich, do tego z happy endem :) Dziewczyna marzy o życiu z Leonardem Cohenem i - jak sama mówi - tylko trochę sobą pogardza, kiedy kłamie, manipuluje i oszukuje (ale tylko oszustów i na grube kwoty). Była też kelnerką i taksówkarką, ale jej oczy i ręce zawsze kierują się w stronę najdroższych i najlepszych...

Niestety nie przebrnęłam. Nie zaciekawiła mnie historia kobiety, która wciąż kłamie

Niestety nie przebrnęłam. Nie zaciekawiła mnie historia kobiety, która wciąż kłamie

Przeczytane? wymęczone! gniot. syf. sama się dziwię, że dotrwałam do końca..

Przeczytane? wymęczone! gniot. syf. sama się dziwię, że dotrwałam do końca..