Jest coś w tej książce co potrafi człowieka przyciągnąć do czytania. Nigdy nie byłem wielkim fanem piłki nożnej, ale historia Wojtka Kowalczyka naprawdę wciąga. Nie jest to może jakieś wybitne dzieło, ale przez swój bardzo prosty język, dużą dawkę humoru i rozbrajającą szczerość autora książka ta zostawia po sobie bardzo miłe wspomnienia. Kowal nie cukrzy swoim kolegom, potrafi bez ogródek napisać że pomimo tego że kogoś bardzo lubił nie uważał go za piłkarza wspaniałego, ba uważał go wręcz za zupełne drewno.

Ta szczerość może się niektórym czytelnikom nie spodobać, ba jako że posiadam to nowsze wydanie Stanowski który jest współautorem wspomina ile to razy obrywał od różnych zawodników czy trenerów za słowa Kowala. Ja to osobiście bardzo doceniam, bo przecież wiadomo że nikt nie jest idealny i nie zawsze ktoś uważany przez ogół za ikonę będzie tak samo odbierany przez każdą pojedynczą osobę.

Historii jest sporo, wszystkie równie interesujące. Pan Wojciech wydaje się naprawdę przyjaznym facetem z którym można by usiąść i podyskutować o wszystkim i o niczym przy piwku czy whiskey. I to właśnie chyba największa zaleta tej książki - jest napisana bardzo "przystępnie". Po lekturze ma się wrażenie jakby to wszystko usłyszało się bezpośrednio od autora podczas koleżeńskiej pogawędki, a nie przeczytało się na kartkach papieru :)

Jest coś w tej książce co potrafi człowieka przyciągnąć do czytania. Nigdy nie byłem wielkim fanem piłki nożnej, ale historia Wojtka Kowalczyka naprawdę wciąga. Nie jest to może jakieś wybitne dzieło, ale przez swój bardzo prosty język, dużą dawkę humoru i rozbrajającą szczerość autora książka ta zostawia po sobie bardzo miłe wspomnienia. Kowal nie cukrzy swoim kolegom,...