„ZNASZ TO UCZUCIE KIEDY CHCESZ ZACHŁYSNĄĆ SIĘ SZCZĘŚCIEM, ALE BOISZ SIĘ CHOCIAŻBY PORUSZYĆ BO WIESZ JAK JEST KRUCHE?”

Daruję sobie opis fabuły, który znaleźć możecie powyżej.
Kiedy ja przeczytałam to streszczenie pomyślałam, że jest to typowa lektura dla nastolatków, do których już się nie zaliczam. Podchodziłam więc do książki z pewną rezerwą spodziewając się dylematów, które rozumieć będą tylko nastolatki. Jednak było trochę inaczej. Problemy bohaterów, którymi są 19-latkowie są dość „dorosłe”. Co na początku trochę mnie drażniło. Ale skoro można się emocjonować historią miłosną z wampirami w roli głównej to dlaczego nie taką? ;)

Może krótko o bohaterach:
Ally czuje się zamknięta w złotej klatce. Kiedyś była bardzo zakochana, ale skrzywdzona dlatego teraz wybiera bezpieczny związek z chłopakiem do którego nic nie czuje. Jak na swój wiek wyjątkowo dorosła i poważna. Nie chce sobie dać szansy na szczęście bo nie chce znów cierpieć.

Bradin również musiał dorosnąć szybciej niż jego rówieśnicy z uwagi na wejście do świata show biznesu. Od dziecka marzył o tym by być muzykiem, ale sława odrobinę go przytłacza. Wytrzymuje to wszystko tylko dlatego, że kocha występować przed publicznością.

Książka dość długo się rozkręca. Myślałam na początku, że jedynym wątkiem będzie uczucie Ally i Bradina które młodzież przeżywa na odległość. Dylematy czy mają się spotkać czy nie, czy mogą być razem itp. Ale okazało się, że będzie dużo ciekawiej. Po pewnym czasie złapałam się na tym, że nie mogłam oderwać się od lektury chcąc koniecznie wiedzieć co będzie dalej. Zaskoczyło mnie i zawiodło niestety zakończenie. Spodziewałam się raczej happy endu, ale może właśnie taki finał dodał tutaj trochę atrakcyjności?

Jeśli miałabym wyciągnąć jakieś wnioski z tej książki dla siebie to na pewno takie, że nie warto bronić się przed szczęściem. Nie można tego robić tylko w obawie przed tym że będziemy cierpieć kiedy ktoś nam je odbierze. Życie w końcu tak czy inaczej nie jest usłane różami, a parafrazując słowa pewnej piosenki „lepiej cierpieć niż nie czuć kompletnie nic”.

Jeśli chodzi o sam sposób w jaki książka jest napisana to muszę powiedzieć, że jestem zachwycona. Uczucia opisane są w bardzo intensywny sposób. Dreszcze pożądania które wstrząsają parą bohaterów mogłam poczuć praktycznie na własnej skórze. Nie jest to jednak podane w "harlequinowski" i banalny sposób co w erze książek typu „50 twarzy Greya” warto docenić. Nie raz czytając uśmiechnęłam się i oczywiście nie raz się rozpłakałam (o co akurat u mnie nie trudno :) ) Dzięki przystępnemu językowi czyta się bardzo szybko i przyjemnie.
Mamy tu też mnóstwo … nazwijmy to sentencji na temat miłości i szczęścia przy których Paulo Cohelo może się schować :)
Bardzo polecam odszukać muzykę, która jest wpisana w wersy książki. Jest ona naprawdę piękna i świetnie pasuje do scen w których ją wskazano. Nadaje książce jeszcze bardziej intymny klimat.

Myślę że książka jest świetnym materiałem na film. Byle tylko ktoś nie zrobił z niej słodkiej romantycznej komedii :) bo to kompletnie nie ten rodzaj.

„ZNASZ TO UCZUCIE KIEDY CHCESZ ZACHŁYSNĄĆ SIĘ SZCZĘŚCIEM, ALE BOISZ SIĘ CHOCIAŻBY PORUSZYĆ BO WIESZ JAK JEST KRUCHE?”

Daruję sobie opis fabuły, który znaleźć możecie powyżej.
Kiedy ja przeczytałam to streszczenie pomyślałam, że jest to typowa lektura dla nastolatków, do których już się nie zaliczam. Podchodziłam więc do książki z pewną rezerwą spodziewając się dylematów,...