Ostatnia spowiedź - Tom I

Nie rozumiem fenomemu
może ,to dla 20 latków.Z wielkich miast ?Może moje ,życie takie nie było.
Ciężko się czyta .
Mam dwa tomy jeszcze ,przeczytam.Nie będę się cieszył.

Nie rozumiem fenomemu
może ,to dla 20 latków.Z wielkich miast ?Może moje ,życie takie nie było.
Ciężko się czyta .
Mam dwa tomy jeszcze ,przeczytam.Nie będę się cieszył.

Pokaż mimo to

<333

<333

Pokaż mimo to

Przepraszam, za zaniżenie opinii, ale no nie. Myślałam, że zacznę dobry wieczór z książką, ale się pomyliłam. Nie przeczytam kolejnych tomów, podziękuję. Nie tego spodziewałam się po "hicie internetu". Na stylu pisania autorki po rodzaju czcionki kończąc. Halo, książka ma przyciągnąć czytelnika?

Przepraszam, za zaniżenie opinii, ale no nie. Myślałam, że zacznę dobry wieczór z książką, ale się pomyliłam. Nie przeczytam kolejnych tomów, podziękuję. Nie tego spodziewałam się po "hicie internetu". Na stylu pisania autorki po rodzaju czcionki kończąc. Halo, książka ma przyciągnąć czytelnika?

Pokaż mimo to

To jest jedna z niewielu książek, która doprowadziła mnie do łez. Polecam mocno.

To jest jedna z niewielu książek, która doprowadziła mnie do łez. Polecam mocno.

Pokaż mimo to

Cała recenzja: https://bo-w-nich-jest-caly-swiat.blogspot.com/2019/11/ostatnia-spowiedz-tom-i-nina-reichter.html

Ally nie rozpoznaje w nim popularnego piosenkarza. Na początku Bradin jest ostrożny w kontakcie z nią, natomiast z czasem coraz bardzie się rozluźnia. Ściąga nawet ogromne przeciwsłoneczne okulary, za którymi niejako chowa się przed światem. Obojgu już dawno tak dobrze się nie rozmawiało z drugą osobą. Kiedy już przyszło im się rozstać, Bradin zostawił jej numer telefonu.

Tak zaczyna się ich znajomość. Chociaż dzieli ich wiele kilometrów, to przez sms-y i rozmowy telefoniczne mówią sobie naprawdę wiele i stają się sobie coraz bliżsi. Im dalej w las, tym trudniej przychodzi Bradinowi na myśl, że będzie musiał powiedzieć Ally prawdę. Dziewczyna też ma swoje tajemnice i przede wszystkim jest uwikłana w związek, którego tak naprawdę nie chce i z którego trudno jest się jej wyplątać. Jak dalej potoczy się ich relacja?

"Starała się odtworzyć jak najwięcej z tych wspomnień, by zapamiętać je dokładnie. Zapamiętać każdą sekundę, każdy dźwięk, delikatny zapach jego perfum. Zapamiętać i zamknąć szczelnie gdzieś w sobie, bo podjęła decyzję. Żadne z tych zdarzeń już się nie powtórzy i żadne z tych nieprawdopodobnych uczuć już nigdy nie będzie mogło jej ogarnąć. Nie wiedziała, co chce napisać, kiedy wzięła do ręki długopis i czystą kartkę papieru, a pojedyncze słowa zaczęły tworzyć się z koślawych liter. Słone krople skapywały raz po raz i natychmiast wsiąkały w biały papier. Pytasz, dlaczego płaczę? Nie pytaj. Popatrz w moje oczy. A jeśli zobaczysz tam siebie, po prostu odejdź."

Jak pewnie już doskonale wiecie, pierwotnie Ostatnia Spowiedź było tworzonym na Wattpadzie fanfiction o Tokio Hotel. Pierwotne przeznaczenie tej historii (czyli jak zgaduję publikacja w odcinkach, bo tak się chyba nadal publikuje i publikowało fanfiki) bardzo mocno odbija się na całej jej konstrukcji. Chodzi mi o częste stosowanie zwrotów akcji, które mają na celu zachęcić do dalszego czytania. Użyłabym tutaj określenia "manipulowanie emocjami", ale chyba jednak byłoby to za mocno podkreślone. Wiecie, wszystko gra, ale nagle coś się wydarza, któraś z postaci coś powie i robi się dramat. I właśnie z takich mini-dramatów w głównej mierze składa się Ostatnia spowiedź. Oczywiście to sprawiło, że nie mogłam przestać czytać. Czy mi to przeszkadza? W ogóle, bo ta historia wyszła spod ręki Niny Reichter a ona ma niezwykle piękny styl pisania. Jeśli czytaliście jakąkolwiek książkę spod pióra tej pani, to sami doskonale o tym wiecie.

Cała recenzja: https://bo-w-nich-jest-caly-swiat.blogspot.com/2019/11/ostatnia-spowiedz-tom-i-nina-reichter.html

Ally nie rozpoznaje w nim popularnego piosenkarza. Na początku Bradin jest ostrożny w kontakcie z nią, natomiast z czasem coraz bardzie się rozluźnia. Ściąga nawet ogromne przeciwsłoneczne okulary, za którymi niejako chowa się przed światem. Obojgu już dawno tak...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Piszę na świeżo, bo skończyłam czytać zaledwie godzinę temu.
Tak prześledziłam na szybko komentarze i w sumie nastawiłam się na ciekawą książkę, niestety bardzo się rozczarowałam. Każdy ma inny gust - wiadomo, ale mimo tego, iż były w tej książce emocje, o których piszecie, przyćmiewały je zachowania głównej bohaterki. Rany! Ależ to była irytująca postać, wręcz nie mogłam jej znieść. Raz odpycha go od siebie, proponuje przyjaźń, a po chwili rzuca mu się na szyję! Niezdecydowana, bojąca dupa, aż do porzygu. Rozumiem jej strach przez złe doświadczenia, ale ileż można wciąż o tym samym? Skoro nie chcesz z kimś być, po prostu idź dalej i nie oglądaj się za siebie. Proste. Już po jej reakcji na dowiedzenie się prawdy, czułam, co z niej będzie za ziółko i się nie pomyliłam, bo dalej było tylko gorzej. Co piąta strona płacz, lament, wewnętrzna pogadanka z samą sobą.

Strasznie męczyłam się czytając. Książka jak dla mnie zdecydowanie za długa, właściwie połowę spokojnie można byłoby usunąć, bo nie wnosi nic ciekawego. Przeciągające się opisy zawsze mnie zniechęcały i nudziły, a tych było tutaj w nadmiarze.

Mimo ciekawej końcówki nie sięgnę po dalsze części. Ally tak mnie do siebie zniechęciła, że nie mam ochoty na jej dalsze biadolenie. Ogólnie jak dla mnie książka bardzo przeciętna, z dolnej półki. Nie bardzo rozumiem jej fenomen.

Piszę na świeżo, bo skończyłam czytać zaledwie godzinę temu.
Tak prześledziłam na szybko komentarze i w sumie nastawiłam się na ciekawą książkę, niestety bardzo się rozczarowałam. Każdy ma inny gust - wiadomo, ale mimo tego, iż były w tej książce emocje, o których piszecie, przyćmiewały je zachowania głównej bohaterki. Rany! Ależ to była irytująca postać, wręcz nie mogłam...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

(...) „Ostatnia spowiedź” to seria nazywana „hitem internetu”. Początkowo publikowana na blogu historyjka z rodzaju fanfiction o Tokio Hotel prędko podbiła serca tysięcy ludzi i przyniosła Ninie pierwszą sławę, pchając ją do myśli o wydaniu. Pozmieniane imiona i fakty sprawiły, że ludzie spoza fandomu tego niemieckiego bandu również rozkochali się w kolejnych tomach. Brak wyidealizowanych postaci i problemy, które mogą przydarzyć się każdemu, sprawiły, że kolejne strony książek wciągają czytelnika jeszcze bardziej, stawiając go na drodze relacji, której sam pragnie. Niepoprawne romantyczki mojego pokroju rozkochają się w przygodach i rozterkach tej dwójki, wciągając się w serię „Spowiedzi” i pochłaniając kolejne zdania z zapartym tchem. (...)

Po całą recenzję zapraszamy na https://czarnonakreatywnym.blogspot.com

(...) „Ostatnia spowiedź” to seria nazywana „hitem internetu”. Początkowo publikowana na blogu historyjka z rodzaju fanfiction o Tokio Hotel prędko podbiła serca tysięcy ludzi i przyniosła Ninie pierwszą sławę, pchając ją do myśli o wydaniu. Pozmieniane imiona i fakty sprawiły, że ludzie spoza fandomu tego niemieckiego bandu również rozkochali się w kolejnych tomach. Brak...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zazwyczaj piszę po przeczytaniu całej serii. Również jest tak tym razem. Cała ta serja tych książek dostarcza dużo emocji, miłości i przeznaczenia. Tak jak w tej książce że miłość można spotkać przypadkiem nawet na lotnisku. Polecam

Zazwyczaj piszę po przeczytaniu całej serii. Również jest tak tym razem. Cała ta serja tych książek dostarcza dużo emocji, miłości i przeznaczenia. Tak jak w tej książce że miłość można spotkać przypadkiem nawet na lotnisku. Polecam

Pokaż mimo to

Piszę po przeczytaniu wszystkich trzech części, co oznacza,ze musiała mnie ona wciągnąć na tyle żeby sięgnąć po kolejne. Przyjemna lektura na wakacje, taka lekka młodzieżowa. Rozkwitający związek dwojga młodych ludzi, którzy spotykają się przypadkiem na lotnisku. Polecam

Piszę po przeczytaniu wszystkich trzech części, co oznacza,ze musiała mnie ona wciągnąć na tyle żeby sięgnąć po kolejne. Przyjemna lektura na wakacje, taka lekka młodzieżowa. Rozkwitający związek dwojga młodych ludzi, którzy spotykają się przypadkiem na lotnisku. Polecam

Pokaż mimo to

Na prawdę wspaniała książka. Przeczytałam każdą część i każdą tak przeżywałam, że teraz sama się z siebie śmieje. Czasami po prostu odkładałam książkę, bo już przez łzy wszytko mi się rozmazywało. Podsumowując, jeśli ktoś szuka książki która go wchłonie i którą będzie przeżywał razem z bohaterami to polecam!

Na prawdę wspaniała książka. Przeczytałam każdą część i każdą tak przeżywałam, że teraz sama się z siebie śmieje. Czasami po prostu odkładałam książkę, bo już przez łzy wszytko mi się rozmazywało. Podsumowując, jeśli ktoś szuka książki która go wchłonie i którą będzie przeżywał razem z bohaterami to polecam!

Pokaż mimo to