Wcześniej z twórczością tego historyka byłem zapoznany przez publicystykę takich tygodników jak "Uważam rze" czy "Do rzeczy". Wiedziałem więc czego się spodziewać. Wcześniej też czytałem w Internecie kilka recenzji tej książki - generalnie same dobre opinie. Stało się tak, że "Strachy i Lachy" dzięki mojemu szwagrowi wpadły mi w ręce więc przeczytane i od razu napiszę, że książkę bardzo mocno polecam.
Kilka refleksji po niej.
Przede wszystkim to, że dość mocno przygnębia (nie tylko ta pozycja). Człowiek dobitnie sobie uświadamia kto rządzi tą biedną Polską od roku 1989. Wydaje się, że Polacy tylko z nazwy (to są moje wrażenia, nie autora). Książka ta to także przykład tego, że historia lubi się powtarzać. Wystarczy przeczytać o twórczości hrabiego Z. Krasińskiego czy mocno zapomnianego dziś Henryka Kamieńskiego (o którym się dowiedziałem właśnie przez prof. A. Nowaka), która to twórczość przedstawiona jest w "Strachach i Lachach". Historyk ten bardzo ciekawie przedstawia owe postacie oraz wiek XIX będący czasem kiedy żyli i tworzyli.
Smutne jest to, że odnoszę wrażenie, że po ową książkę sięgną ci tylko, których już przekonywać nie trzeba, że współczesną Polską rządzą delikatnie rzecz ujmując cynicy. Jeżeli jednak ktoś czuje, że jest oszukiwany i chciałby mieć dobitne, merytoryczne treści potwierdzające jego przeczucia no to koniecznie ta książka jest dla niego!
Przyznam, że czytając "Strachy i Lachy" nie tyle byłem przerażony, ale właśnie przygnębiony tym, że autor pisze o tym o czym już mniej więcej wiem - o tym, że jak tak dalej pójdzie to czeka nas kolejny rozbiór.
Poza tym czytelnik znający książkę "Od białego do czerwonego caratu" J. Kucharzewskiego czytając tą lekturę będzie miał wrażenie, że już gdzieś coś podobnego czytał. To nie zarzut, to tylko tyle, że "historia się powtarza".
"Strachy i Lachy" to nie jest książka stricte historyczna. Jak już wspomniałem duża jej część poświęcona jest dwóm wybitnym autorom (konkretnie ich stosunku do Rosji w wieku XIX oraz przypuszczeniach co może dalej z tego wyniknąć dla Polski i świata). Dalsze części to m. in. o polityce jagiellońskiej czym owa było oraz odniesienie się do tego dziś. Kilka nawiązań do sprawy smoleńskiej. Nie będę tu opisywał co konkretnie, ale na pewno warto zapoznać się z tym co prof. Nowak tu o tym napisał.
Może nie czyta się tego jakoś tak super "lekko" (czasem jakieś zdania musiałem czytać po kilka razy by zrozumieć), ale jedno jest pewne. To bardzo wartościowa książka i jeżeli komuś nie jest obojętna Polska to jest to pozycja obowiązkowa, szczególnie dla tych, którzy czują, że media tzw. głównego nurtu oraz główne portale internetowe "ściemniają" i ktoś szuka merytorycznej alternatywy no to ją w "Strachach i Lachach" znajdzie.

Wcześniej z twórczością tego historyka byłem zapoznany przez publicystykę takich tygodników jak "Uważam rze" czy "Do rzeczy". Wiedziałem więc czego się spodziewać. Wcześniej też czytałem w Internecie kilka recenzji tej książki - generalnie same dobre opinie. Stało się tak, że "Strachy i Lachy" dzięki mojemu szwagrowi wpadły mi w ręce więc przeczytane i od razu napiszę, że...