Krótka, wciągająca, przeczytałam w jeden dzień.
''Tak blisko...'' wywołuje we mnie mieszane uczucia, gdyż książka ma kilka wyśmienitych zalet, jak i kilka żenujących wad.
To, co po prostu ubóstwiam w tej książce to...szczegółowe i rzetelne opisy życia w amerykańskim akademiku. Te wszystkie bractwa, współlokatorki, imprezy, reputacje, wykłady, profesorowie, prace dorywcze- niezmiernie mnie to fascynuje, zwłaszcza gdy akcja dzieje się w naszych kochanych United States.
Oczywiście chętnie czytałam wątek miłosny Jacqueline i Lucasa. Nie wyrosłam i chyba nigdy nie wyrosnę z tego typu historii. Taki to już ich urok- choćby nie wiadomo jak były naciągane, będą miały rzeszę fanów, do których się zaliczam.
Rozśmieszała mnie postać Benji'ego, która (choć epizodyczna) była bardzo dobrze zarysowana i powalała swoim zabawnym charakterem.
A teraz te gorsze strony książki. Taka gra słów.
Nie mogłam się wczuć w tragedię głównej bohaterki. Takie wydarzenia to dramat, odciskają piętno na poszkodowanym, ale...autorka nie pozwoliła mi się utożsamić z Jacqueline. Nie, żebym próbowała wykrzesać z siebie jakiś uczuć, ale było ciężko, ten problem powinien być dogłębniej przedstawiony.
I analogicznie- nie mogłam się utożsamić z dramatem Lucasa. To było jeszcze gorsze niż przypadek dziewczyny, a jednak...Chyba wczułam się jeszcze mniej. Autorka nie stosowała takich środków, aby poruszyć tymi historiami serca czytelników.
''Tak blisko...'' ma kilka wad i zalet. Czego więcej znajdziecie wy, przekonajcie się czytając tę książkę.

Krótka, wciągająca, przeczytałam w jeden dzień.
''Tak blisko...'' wywołuje we mnie mieszane uczucia, gdyż książka ma kilka wyśmienitych zalet, jak i kilka żenujących wad.
To, co po prostu ubóstwiam w tej książce to...szczegółowe i rzetelne opisy życia w amerykańskim akademiku. Te wszystkie bractwa, współlokatorki, imprezy, reputacje, wykłady, profesorowie, prace dorywcze-...