Na Plus:

Każda właściwie historia jako osobna całość jest niezwykle ciekawa, bo abstrahując już od tej sumy wszystkich nieszczęść, są tam przedstawieni niezaprzeczalnie interesujący ludzie i interesujące miejsca. Autor wnikliwie zbadał przyczyny zastanych realiów i osadził je w historyczno-etnograficznych kontekstach. To jest niezwykle istotne dla zrozumienia wyjątkowo napiętych stosunków w regionie! Już same konflikty na Bałkanach czy wschodnich rubieżach Europy naznaczają te miejsca jakąś rysą, tworzą pęknięcia. Pomiędzy tym wszystkim znajdują się narody czy społeczności, nie zupełnie mające wpływu na wydarzenia, a zdecydowanie będące „beneficjentami” owych. Te historie są najciekawsze, ponieważ mimo iż jesteśmy świadomi europejskiej kultury często nie zdajemy sobie sprawy z jej bogactwa i z tego jak wiele stracimy gdy nie będziemy pielęgnować i dbać o tych najbardziej zagrożonych „wyginięciem”. W ten sposób Świat, rzeczywiście może stać się „gorszy”.

Śmieja oprócz demonstrowania rewelacyjnej znajomości tematu, posiada naturalny talent do opowiadania w taki sposób, że mimo iż opisuje „Gorsze Światy”, to niejeden z nas miałby ochotę zaglądnąć do znajdującej się po za cywilizacja Myscowej czy przejechać się górską kolejką w rumuńskim Maramures.

Na minus:

Jest chyba jakimś konikiem autora rozsmakowywanie się w opisach ruin, brudu i tandety. Dużo tu nostalgii, desperacji, zrezygnowania. W tym wszystkim autor momentami niebezpiecznie balansuje na krawędzi przestylizowania, egzaltacji. Z drugiej strony bywa, że chciałby być dobitny i surowy niczym Stasiuk. Często w parabolicznych metonimiach wrzucanych po pauzie niczym appendix, stara się wykonać misterną woltę względem treść rozdziału. Literacko wygląda to jak wieka kropka nad „i” od której nie mogą się powstrzymać np. autoukontentowani reporterzy.

Więcej o treści na:

http://librumlegens.wordpress.com/2014/11/03/wojciech-smieja-gorsze-swiaty/

Na Plus:

Każda właściwie historia jako osobna całość jest niezwykle ciekawa, bo abstrahując już od tej sumy wszystkich nieszczęść, są tam przedstawieni niezaprzeczalnie interesujący ludzie i interesujące miejsca. Autor wnikliwie zbadał przyczyny zastanych realiów i osadził je w historyczno-etnograficznych kontekstach. To jest niezwykle istotne dla zrozumienia wyjątkowo...