"Lasy w płomieniach" to dopiero druga powieść Nory Roberts, którą miałam okazję przeczytać i muszę przyznać, że choć ta książka jest dość przewidywalna, a zakończenie łatwe do przewidzenia to zadziwia mnie fakt, że autorka potrafi pisać różnymi stylami. Pewnie powiecie "Ooo przeczytała dwie książki i uważa się za eksperta!". Pewnie, że ekspertem nie jestem, ale byłby to naprawdę niesamowity zbieg okoliczności, że akurat te dwie powieści tak się różnią :) Myślę, że to nie przypadek. Poprzednia książka autorki to "Dziedzictwo", którą odebrałam jako romans z wątkiem kryminalnym, natomiast "Lasy w płomieniach" mają w sobie coś z thrillera, a romans (a nawet dwa) są raczej miłym dodatkiem :)

Rowan Tripp jest członkiem zespołu strażaków-skoczków, zwanych Zulies, wraz z którym co roku gasi pożary lasów w Montanie. To jej żywioł, jest odważna, silna, wytrzymała, do tego myśli strategicznie dzięki czemu świetnie sprawdza się jako dowódca. Niestety akcje gaśnicze są niebezpieczne i nieprzewidywalne. W jednej z takich akcji ginie jej partner Jim i choć nie jest odpowiedzialna za to zdarzenie to całą tę sytuację niejednokrotnie przeżywa w na nowo w swoich snach - koszmarach.
Nadszedł nowy sezon - grupa rekrutów i stary zespół zaczynają walkę z żywiołem. Szybko okazuje się, że to lato nie będzie takie poprzednie. W bazie zjawia się Dolly, a wraz z nią problemy, które w szczególności dotykają Rowan. Niedługo w okolicy dochodzi do morderstwa, co jeszcze bardziej podsyca atmosferę i wprowadza zamęt. Niestety na tym się kończy, teraz każdy z ekipy Zulies musi mieć się na baczności. Szalejące pożary i mordercza, wielogodzinna walka z ogniem nie sprzyja rozluźnieniu i niczego nie ułatwia. Czy aresztowanie podejrzanego coś wyjaśni? Czy sprawa znajdzie rozwiązanie? A może to nie koniec? Obok całego zamieszania rozgrywa się coś zupełnie przeciwnego. Rowan łamie swoje prywatne zasady i zaczyna spotykać się z kolegą "po fachu", do tego rekrutem. To nie jedyny romans pojawiający się w książce. Obok gorącego romansu głównej bohaterki rodzi się uczucie goszczące w sercu jej ojca, zwanego Iron Man`em do pewnej rozwódki.

Powieść o niestrudzonej grupie strażaków, choć z przewidywalnym zakończeniem jest bardzo ciekawa. Autorka stara się stale budować napięcie i intrygować czytelnika. Gdy tylko coś zaczyna się wyjaśniać, dostajemy nową "bombę", która zmusza do przemyśleń... no chyba, że ktoś rozgryzł samą autorkę :) Bardzo podoba mi się przedstawienie życia toczącego się w bazie i opisy przebiegu akcji gaśniczych. Nawet nie wiedziałam, że istnieją grupy strażaków-spadochroniarzy walczących z ogniem od środka. Zaraz po przeczytaniu książki poszperałam w Internecie i odnalazłam informacje o podobnej grupie z Syberii, którzy w tym roku mieli bardzo trudną akcję, w której większość z nich zginęła. Autorka przed napisaniem powieści musiała zgłębić wiedzę na temat tej organizacji, bo w książce jest wiele dokładnych opisów sprzętów, procedur skoków do pożaru czy metod ich gaszenia. Ponadto autorka doskonale poradziła sobie z przedstawieniem świeżego, szalonego i spontanicznego uczucia rodzącego się pomiędzy Rowan a Gullem oraz dojrzałe i głębokie pomiędzy Lucasem a Ellą. Książka uświadomiła mi, że mam ochotę na więcej spotkań z twórczością autorki i chętnie poznam inne jej pozycje. Życzę wszystkim miłej lektury :)

"Lasy w płomieniach" to dopiero druga powieść Nory Roberts, którą miałam okazję przeczytać i muszę przyznać, że choć ta książka jest dość przewidywalna, a zakończenie łatwe do przewidzenia to zadziwia mnie fakt, że autorka potrafi pisać różnymi stylami. Pewnie powiecie "Ooo przeczytała dwie książki i uważa się za eksperta!". Pewnie, że ekspertem nie jestem, ale byłby to...