Jak walczono w starożytnym Rzymie z impotencją? Ano poprzez niezliczone próby praktycznego przełamania niemocy w obcowaniu z istotami obojga płci i w bardzo nieraz młodym wieku. O tym właśnie w dużej mierze opowiadają zachowane tylko w nieznacznej części "Satyryki". Tok opowieści z konieczności jest przez te braki w materii literackiej rwany; ale i nieokrojone partie tekstu bywają "konstrukcyjnie spontaniczne", swobodnie przeskakując od krytyki szkoły azjatyckiej w retoryce, namysłu nad upadkiem sztuki czy wyszydzenia nowobogackich aspiracji wyzwoleńców, do opisu niewybrednych przygód bohaterów, dokonywanych przez nich oszustw, wyłudzeń, czy wreszcie ich czynności fizjologicznych. Utwór, zaklasyfikowany jako romans, zawiera w istocie elementy wielu różnych gatunków literackich, nie wyłączając poematu. Co jednak najważniejsze, daje nam interesujący obraz ówczesnej obyczajowości i zarazem dowód, iż przez niemal dwa tysiące lat sprawy ludzkie nie zdążyły się za bardzo zmienić.

Jak walczono w starożytnym Rzymie z impotencją? Ano poprzez niezliczone próby praktycznego przełamania niemocy w obcowaniu z istotami obojga płci i w bardzo nieraz młodym wieku. O tym właśnie w dużej mierze opowiadają zachowane tylko w nieznacznej części "Satyryki". Tok opowieści z konieczności jest przez te braki w materii literackiej rwany; ale i nieokrojone partie tekstu...