Książkę kupiłem jakieś 2 lata temu,właściwie w hołdzie nie dla talentu aktorskiego pani Braunek,ale dla jej nieprzeciętnej urody i wspomnień jakie u mnie wzbudzała jej osoba.Jako młody chłopak byłem zafascynowany zjawiskową pięknością pani Małgorzaty.Oglądając serial "Lalka" w latach siedemdziesiątych byłem oczarowany panią Izabelą nie mniej niż Wokulski.A teraz,w "Domu nad rozlewiskiem",jakżeż pięknie i naturalnie się postarzała.Uśmiech,że tak powiem,pełną gębą,a twarz pokryta licznymi zmarszczkami.Znowu ideał.Tak powinna,według mnie,wyglądać kobieta w jej wieku.Ale wracając do książki.Książka leżała sobie na półce i niestety dopiero choroba i śmierć aktorki spowodowały,że ponownie się nią zainteresowałem.Książka jest obszernym wywiadem,w którym dzieli się aktorka z czytelnikami całym swoim bogatym i ciekawym życiem.Poznajemy jej dzieciństwo,lata studenckie,pierwsze sukcesy zawodowe,życie prywatne.Wszystko to poznajemy jednak pobieżnie, w tempie niemal ekspresowym ponieważ według mnie celem nadrzędnym,zarówno autora wywiadu jak i samej pani Małgorzaty,było pokazanie życia wewnętrznego bohaterki książki.Bardzo obszerną część wywiadu zajmuje pokazanie drogi duchowej,jaką przeszła aktorka w poszukiwaniu prawdy o otaczającym nas świecie,życiu i co poza nim.Opisuje tutaj pani Małgorzata swoje pierwsze podróże na Daleki Wschód,fascynacje tamtejszą kulturą,filozofią i religią.Spotkania z ciekawymi ludźmi,duchownymi powodują zmianę w jej światopoglądzie.Aktorka rozwija swoją wiedzę w zakresie filozofii Wschodu,sama staje się praktykującą adeptką buddyzmu,a nawet po pewnym czasie jego nauczycielką.Aktorka próbuje również nam tutaj nakreślić,przybliżyć pewne ramy swojego obrazu świata,swoich wierzeń.W sumie jawi się nam tutaj aktorka jako osoba o pięknym wnętrzu,niezwykle ciepło i przyjaźnie nastawiona nie tylko do ludzi,ale do całego otaczającego ją świata.Mam nadzieję,że teraz połączyła się "z Wielkim Umysłem,Pustką,Bogiem chrześcijan i Żydów,i muzułmanów albo Oceanem..." i stoi "...na jego brzegu oniemiała z zachwytu nad jego bezkresną nieskończonością".Bardzo,ale to bardzo jej tego życzę!

Książkę kupiłem jakieś 2 lata temu,właściwie w hołdzie nie dla talentu aktorskiego pani Braunek,ale dla jej nieprzeciętnej urody i wspomnień jakie u mnie wzbudzała jej osoba.Jako młody chłopak byłem zafascynowany zjawiskową pięknością pani Małgorzaty.Oglądając serial "Lalka" w latach siedemdziesiątych byłem oczarowany panią Izabelą nie mniej niż Wokulski.A teraz,w...