Do kupna tej książki zachęcił mnie opis. Wg wydawcy podczas czytania przychodzi na myśl Kod Leonarda da Vinci i Millenium. Serio ? Niestety się rozczarowałam i nie dałam rady skończyć tej książki. Czułam się jakbym czytałam bardzo nudną lekturę a nie trzymający w napięciu thriller. Po przebrnięciu przez 1/3 książki nie mam pojęcia w czym ta pisanina przypomina Browna albo Larssona.
Zacznę od głównej bohaterki która została wykreowana na wzór Lisbeth Salander. Młoda i zbuntowana tyle wiem po przeczytaniu 100 str i nic więcej. Postać jest bezbarwna. Nie został nakreślony ani jej charakter ani poglądy.
Kolejną rzeczą na którą zwróciłam uwagę, już pomijając, że książka jest nudna jak flaki z olejem jest to, że główna bohaterka po powrocie do domu z miejsca zbrodni siada przed telewizorem i ogląda Mission Impossible.. Serio? Młoda osoba która staje się świadkiem istnej masakry wraca do domu i ogląda film... no nie.. brak mi słów.
Scena na początku książki gdy były oficer zatrzymuje się by pomóc kobiecie też mnie zakuła w oczy. Mając wycelowany pistolet w siebie facet myśli o tym, że nie zdąży na spotkanie. Kolejny dowód, że autorka nie potrafi się wczuć w klimat jaki chciałaby zaprezentować w tej książce.
Autorka wg mnie nie umie utrzymać napięcia w książce. W chwili kiedy na prawdę coś się dzieje to otrzymujemy w gratisie nieistotne szczegóły.
Nie polecam nikomu.

Do kupna tej książki zachęcił mnie opis. Wg wydawcy podczas czytania przychodzi na myśl Kod Leonarda da Vinci i Millenium. Serio ? Niestety się rozczarowałam i nie dałam rady skończyć tej książki. Czułam się jakbym czytałam bardzo nudną lekturę a nie trzymający w napięciu thriller. Po przebrnięciu przez 1/3 książki nie mam pojęcia w czym ta pisanina przypomina Browna albo...