William Crimsworth to młody mężczyzna, który zrywa więzi z arystokratycznymi krewnymi, próbując odnaleźć swą drogę w życiu. Chwilową posadę znajduje u brata, wcześniej niemal zupełnie nieznanego z powodu rodzinnego konfliktu. Szybko okazuje się jednak, że William nie znajdzie oparcia w krewnych - brat jest osobą niesprawiedliwą, okrutną i wykorzystującą innych. Crimsworth porzuca więc ostatniego członka rodziny, jaki mu pozostał, i wyrusza do Brukseli, gdzie ma nadzieję odnaleźć swoje miejsce.

„- Skoro jednak nie ucieka pan przed policją, przed kimże innym pan ucieka? Przed diabłem?
- Przeciwnie, wyszedłem mu na spotkanie.”

„Profesor” to historia, w której Charlotte Brontë zamieściła wątki autobiograficzne. Podobnie jak główny bohater, nauczała angielskiego w szkole w Brukseli, gdzie także zaznała miłości. Jednakże jej uczucie nie miało racji bytu, ponieważ obiektem uczuć Charlotte był żonaty właściciel szkoły - a to, jak wiadomo, nie mogło mieć szczęśliwego zakończenia.

Uwielbiam XIX-wieczną literaturę i z chęcią sięgam po powieści, które powstały w tamtym okresie czasu. W związku z tym niełatwo było mi powstrzymać entuzjazm, gdy zabierałam się za czytanie książki spod pióra Charlotte Brontë. Jak się okazało, miałam nieco zbyt wygórowane oczekiwania wobec tego utworu, który co prawda okazał się być intrygującą lekturą, jednak nie pozbawioną wad.

William Crimsworth, główny bohater opowieści, to człowiek ambitny i uparty. Nie stroni od ciężkiej pracy czy skromnego życia, jest gotowy do wyrzeczeń. Mimo wielu starań nie udało mi się obdarzyć go sympatią. Odniosłam wrażenie, że mężczyzna był przekonany o swojej wyższości względem pozostałych ludzi i uważał się za lepszego od innych. Zabrakło mi również większych emocji; miałam nadzieję, że pokocham całą historię, przedstawionych w niej bohaterów, a przez dłuższy czas po zakończeniu czytania będę wracać myślami do wydarzeń zawartych w „Profesorze”. Niestety tak się nie stało, a choć lektura przypadła mi do gustu, nie mogę powiedzieć, że jestem w pełni usatysfakcjonowana.

„Być może sądzi pan, że wygląda na rozumnego i wytwornego; niechże pan wystawi na sprzedaż swój umysł i wyrafinowanie i proszę mnie potem powiadomić listownie, ile też ludzie gotowi są za nie zapłacić.”

Do największych zalet utworu zdecydowanie należy plastyczny język i nastrój oddający klimat epoki. Te dwa elementy mnie zachwyciły, żałuję jednak, że nie mogę powiedzieć tego o całym utworze. Mimo wszystko jestem pewna, że powieść ta spodoba się miłośnikom gatunku. Pozostałym polecam zapoznanie się z innymi dziełami autorstwa Charlotte i jej sióstr.

William Crimsworth to młody mężczyzna, który zrywa więzi z arystokratycznymi krewnymi, próbując odnaleźć swą drogę w życiu. Chwilową posadę znajduje u brata, wcześniej niemal zupełnie nieznanego z powodu rodzinnego konfliktu. Szybko okazuje się jednak, że William nie znajdzie oparcia w krewnych - brat jest osobą niesprawiedliwą, okrutną i wykorzystującą innych. Crimsworth...