Byłam bardzo ciekawa tej książki, zwłaszcza, że autorką jest jedna z sióstr Brontë. Na okładce jest napisane, że jest to pierwsza powieść Charlotte, ale powieść niewydana za jej życia, więc kwestia nazwania jej debiutem jest nieco sporna. Może sama Autorka nie była zadowolona z tego, co jej wyszło i dlatego książka ta nie ujrzała światła dziennego aż do śmierci Brontë? Tego się nie dowiemy. Ale nie o tym chciałam...

Początek historii jest rzeczywiście ciężki do przejścia - nie ukrywajmy "Profesor" nie wciąga nas od pierwszego zdania. Od drugiego też nie, ani od trzeciego, itd...

Tytułowy bohater, Crimsworth (różne pisownie tego nazwiska znalazłam w mojej wersji książki) dostaje posadę nauczyciela języka angielskiego w belgijskiej szkole. Na początku męskiej, ale potem także żeńskiej i to o tym głównie nam opowiada. Bo - tu trzeba zaznaczyć - narracja prowadzona jest w pierwszej osobie. Nasz bohater dawkuje Czytelnikowi swoje poglądy i opinie. Już na wstępie wydaje się osobą dość szorstką i oschłą. W podobny sposób traktuje swoje uczennice - ocenia nie tylko ich zdolności, ale i wygląd zewnętrzny czy zachowanie. Bardzo często jest niemiły lub nieuprzejmy. Taki bohater, którego dość trudno polubić. Mnie do siebie nie przekonał - nawet pod koniec, kiedy mija kilka lat od opisywanych wydarzeń.

Zaletą tej powieści jest niewątpliwie jej język: liczne ciekawe porównania i piękne zdania. To mnie powstrzymywało przed odłożeniem tej książki na bok.

W rezultacie wystawiam ocenę 5/10 - głównie za język, bo Crimswortha zdzierżyć jakoś nie mogłam...

Byłam bardzo ciekawa tej książki, zwłaszcza, że autorką jest jedna z sióstr Brontë. Na okładce jest napisane, że jest to pierwsza powieść Charlotte, ale powieść niewydana za jej życia, więc kwestia nazwania jej debiutem jest nieco sporna. Może sama Autorka nie była zadowolona z tego, co jej wyszło i dlatego książka ta nie ujrzała światła dziennego aż do śmierci Brontë? Tego...