Niesamowita lecz prawdziwa historia rozbitka, który przeżył dziesięć dni na tratwie, bez pożywienia i wody.
Autor bardzo realistycznie opisał ( choć sam mówi, że tylko przelał na papier słowa Luisa Alejandro Velasco) te straszne dni samotności, wśród bezkresnego oceanu , pływających wokół rekinów i żaru lejącego się z nieba.
Mimo, iż wiemy jak zakończyła się cała historia, determinacja jaką wykazał rozbitek pokonując strach, beznadzieję i słabość własnego ciała, warta jest poznania i wciąga od samego początku .
Opisanie tych dni przez młodego wówczas dziennikarza, G.G Marqueza, było bardzo ryzykowne, zarówno dla niego jak i dla głównego bohatera. Okazuje się bowiem, że niszczyciel należący do kolumbijskiej marynarki wojennej, z którego pokładu zmyło osiem osób, przewoził kontrabandę ze Stanów Zjednoczonych, nie było żadnego sztormu lecz źle przymocowany nielegalny ładunek.
W tym czsie Kolumbią rządził Gustavo Rojas Pinilla, który wprowadził dyktaturę militarną , będącą jednocześnie w konfrontacji z prasą kolumbijską. Nie na rękę więc było rządowi rewelacje, które ujawnił cudem ocalały rozbitek.
Jednak Luis Alejandro Velasco nie zmienił swojej wersji co było przyczyną katastyrofy. I tak z bohatera, który brylował i nieomal był noszony na rękach, po opisaniu jego przeżyć w gazecie, stał się personą non grata.
"Opowieść rozbitka" to nie tylko spisanie niewiarygodnych przeżyć młodego marynarza, to także początek kariery pisarskiej Gabriela Garcii Marqueza, autora "Sto lat samotności".

Niesamowita lecz prawdziwa historia rozbitka, który przeżył dziesięć dni na tratwie, bez pożywienia i wody.
Autor bardzo realistycznie opisał ( choć sam mówi, że tylko przelał na papier słowa Luisa Alejandro Velasco) te straszne dni samotności, wśród bezkresnego oceanu , pływających wokół rekinów i żaru lejącego się z nieba.
Mimo, iż wiemy jak zakończyła się cała historia,...