Zdecydowanie polecam. Atutem są przepiękne zdjęcia z odwiedzanych przez globtroterów miejsc, szkoda tylko że nie jest ich jeszcze więcej. Młode małżeństwo wędruje od Turcji, Syrii, przez Jordanię, Zjednoczone Emiraty Arabskie, zahacza też o Nepal, Tajlandię, Wietnam, Laos, Kambodżę, Australię i wreszcie upragnioną Nową Zelandie, gdzie odkrywają bajkowe pejzaże z "Władcy Pierścieni". Na marginesie opisu wojaży podają ciekawostki z kultury i historii odwiedzanych krajów, czasem zbyt nachalnie i łopatologicznie. Wyszczególniają, jakie atrakcje udało im się zobaczyć. jak typowi backpakersi, liczą każda wydaną złotówkę, godzą się na niewygodę i prymitywne warunki, i to należy pochwalić. Skutecznie nie dają się zbajerować arabskim/ wietnamskim naciągaczom, którzy zawyżają koszty usług. Dają garść użytecznych wskazówek co zobaczyć, jak tam dotrzeć niewielkim nakładem środków, jak robić piękne zdjęcia.
Po drodze udało im się być na Święcie Cukru w Istambule, odwiedzili Pamukkale, udało im się sfotografować zachódd słońca i wejść na 'krzywy ryj", kombinować w różnych miejscach jak obniżyć koszty biletów. Po kolei była Konya, skansen Goreme, Dolina Różana. Kahta, Syria (Aleppo) i czysty, cichy bazar. Podążają też śladem ciekawostek- w Hamie można zobaczyć wielkie drewniane koła napędzane prądem rzeki, ruiny miast (kolumnadę w Apamei. Meczet Umajjado w Damaszku, prawosławny klasztor św. Tekli w Maluli, w bądź co bądź ortodoksyjnie islamskim kraju.

O tych perełkach można by się długo rozpisywać, klimatyczne zdjęcia podkreślają urok tych miejsc. Kronikarski zapał autorki powoduje, że kręci się w głowie od namiaru faktów, ale niezaprzeczalnie warto. Jordania i Droga Królewska, relaks w gorących źródłach- dla każdego coś miłego. Znad Morza Martwego przenosimy się do Nepalu, gdzie autorka oddawała się przyjemności wspinaczki. Święto Świateł, trasa wokół Annapurny- nic im nie jest straszne i dają radę nawet w najtrudniejszych warunkach. Czasem równie wielkie wyzwanie przedstawiało przekroczenie granicy, bo wymagano pokazania biletów powrotnych, a bez wizy nie można mieć biletów, czyli błędne koło, z któremu obcokrajowcowi trudno si e wyplątać.

Luang Prabang to "must see", ale podróż rozklekotanymi autobusami jest męcząca. Wietnam to ciekawi ludzie, gościnność, możliwość bezproblemowego zaopatrzenia się w przedruki przewodników Lonely Planet. Wyspa Małp i zapierająca dech w piersią Zatoka Ha Long. Niestety chaos psuje im szyki, lodź mająca ich zabrać o 5.3o przez terminem wypłynęła. Takich zgrzytów i nieprzyjemnych momentów czy spięć było podczas eskapady znacznie więcej. Hoi An, białe i czerwone wydmy, targ na wodzie Cai Rang, rejs rzeką Mekong, obserwacje tubylców i scen z życia wielkiej rzeki.
Dla mnie najciekawiej czytalo się przygody z Australii, poszukiwanie kangurów, rozczulających pingwiniątek ( teraz już wiem, co oznacza "give way to penguins") czy robienie zdjęć Ayers Rock to coś, czego chcę w życiu doświadczyć. Pisarka z sympatią opisuje tradycje aborygeńskie, absurdy australijskiego klimatu (np. konieczność budowania podziemnych hoteli/ pensjonatów) bo na powierzchni jest za gorąco. Ponieważ książka ukazuje mi piękno swiata i jego różnorodność, autorka ma u mnie jednak duży plus.

Zdecydowanie polecam. Atutem są przepiękne zdjęcia z odwiedzanych przez globtroterów miejsc, szkoda tylko że nie jest ich jeszcze więcej. Młode małżeństwo wędruje od Turcji, Syrii, przez Jordanię, Zjednoczone Emiraty Arabskie, zahacza też o Nepal, Tajlandię, Wietnam, Laos, Kambodżę, Australię i wreszcie upragnioną Nową Zelandie, gdzie odkrywają bajkowe pejzaże z...