Patrząc na okładkę „Po prostu mnie przytul” widzimy, najprawdopodobniej, zapłakaną i zdołowaną dziewczynę. Nie możemy jednak do końca przewidzieć, z jaką treścią przyjdzie nam się zmierzyć. Ja osobiście, w ogóle nie spodziewałam się tego, co dane mi było czytać.
Główna bohaterka, Aneta, jest 16-latką, która popadła w depresję. Każdy dzień jest dla niej męczarnią, z każdą chwilą ulatuje z niej chęć do życia. Ogólny stan pogłębia jeszcze jej obrzydzenie do starszego ojca, rozczarowanie mamą, beznadziejność sytuacji, w której każdy wmawia jej, że jej stan wynika z dojrzewania i powinna przestać się nad sobą użalać. Przy tak trudnej sytuacji, zwyczajny gest przytulenia, znaczy dla człowieka wszystko. Czy dziewczynie uda się wygrać tę wojnę? Walkę na śmierć i życie?
Opis z tyłu okładki informuje czytelnika, że powieść mimo swojego negatywnego i pesymistycznego tematu, nie przytłoczy czytelnika. Ja niestety, absolutnie nie mogę się z tym zgodzić. Owszem, koniec końców, zakończenie daje odbiorcy nadzieję na to, że nie ma sytuacji całkiem bez wyjścia, że nawet bardzo poważne choroby, przy pomocy specjalisty można wyleczyć. Najpierw jednak, trzeba do tego zakończenia dobrnąć, a to już samo w sobie okazuje się nie lada wyczynem.
Aneta po uszy tkwi w depresji, więc cały czas czytamy o tym, jak źle się czuje, o jej próbach samobójczych, o tym jak rozdrapywała rany na nadgarstkach cyrklem albo nożyczkami.
Nie potrafiłam czytać tej książki ciągiem, dłużej niż przez pół godziny, bo zwyczajnie nie dawałam sobie rady psychicznie. Nie wiem, może jestem mięczakiem, albo za bardzo wczuwam się w emocje odczuwane przez bohaterów, ale tej rozpaczy bijącej z każdej niemal strony, było dla mnie za wiele.
Nie polecam, jeśli ktoś z was ma cięższy dzień. Byłoby samobójstwem, dokładać sobie jeszcze taką lekturę. Innym natomiast, życzę więcej chłodnego oglądu tematu.

Patrząc na okładkę „Po prostu mnie przytul” widzimy, najprawdopodobniej, zapłakaną i zdołowaną dziewczynę. Nie możemy jednak do końca przewidzieć, z jaką treścią przyjdzie nam się zmierzyć. Ja osobiście, w ogóle nie spodziewałam się tego, co dane mi było czytać.
Główna bohaterka, Aneta, jest 16-latką, która popadła w depresję. Każdy dzień jest dla niej męczarnią, z każdą...