Depresja, samookaleczanie, niska samoocena, problem z jedzenie, myśli o zakończeniu życia - tak wiele problemów dotyka 16letnią Anetę. Warta przeczytania! By przyjrzeć się temu, z czym może zmagać się osoba cierpiąca na depresję, jak bardzo ta choroba wyniszcza zarówno psychicznie ale i fizycznie, co czuje taka osoba, jakie ma myśli, z czym się zmaga, czego potrzebuje.

Depresja nie jedno ma oblicze, a dotyka coraz więcej młodych osób. Ta książka daje do myślenia, daje wgląd w depresję, w przeżycia, ale przede wszystkim pokazuje, że depresja to choroba, którą można leczyć. Wymaga to czasu. Wymaga to wsparcia. Ale jest to możliwe!

Depresja, samookaleczanie, niska samoocena, problem z jedzenie, myśli o zakończeniu życia - tak wiele problemów dotyka 16letnią Anetę. Warta przeczytania! By przyjrzeć się temu, z czym może zmagać się osoba cierpiąca na depresję, jak bardzo ta choroba wyniszcza zarówno psychicznie ale i fizycznie, co czuje taka osoba, jakie ma myśli, z czym się zmaga, czego...

Książka porusza bardzo trudny temat jakim jest choroba psychiczna i choć nie jest to pozycja łatwa, lekka i przyjemna to na pewno warta przeczytania. Napisana szczerze, ze zrozumieniem, pełna empatii i okazująca istotę problemu. Bardzo podkreślony wątek społecznej znieczulicy, co niestety jest tak powszechne...
Uważam że powinno się czytać pozycję takie jak ta. Może zrozumielibyśmy jak bardzo potrafią krzywdzić słowa,czyny i jak czasem niewiele wystarczy by podnieść kogoś na duchu... Taka moja refleksja: nie oceniać, a starać się zrozumieć.

Jedyne czego mi zabrakło to rozwinięcie wątku ojca bohaterki. Ta relacja miała duże znaczenie w całej historii i liczyłam na to że to wszystko się jakoś wyjaśni...

Książka porusza bardzo trudny temat jakim jest choroba psychiczna i choć nie jest to pozycja łatwa, lekka i przyjemna to na pewno warta przeczytania. Napisana szczerze, ze zrozumieniem, pełna empatii i okazująca istotę problemu. Bardzo podkreślony wątek społecznej znieczulicy, co niestety jest tak powszechne...
Uważam że powinno się czytać pozycję takie jak ta. Może...

Piękna, ważna, dająca do myślenia...

Piękna, ważna, dająca do myślenia...

Bardziej niż doskonały opis depresji... Tylko te polskie realia przerażają, przynajmniej gdy się ma świadomość, że takie właśnie są i patrzy z perspektywy innego (normalniejszego pod tym względem )kraju.

Bardziej niż doskonały opis depresji... Tylko te polskie realia przerażają, przynajmniej gdy się ma świadomość, że takie właśnie są i patrzy z perspektywy innego (normalniejszego pod tym względem )kraju.

Bardzo trudna, przygnębiająca książka. Szczególnie dla mnie, teraz. Depresja towarzyszy niestety w moim i mojej córki życiu, a przez to w życiu całej rodziny. To bardzo trudna choroba, jak rak duszy. Człowiek jest odcięty od świata, schowany w swoim bólu. Nie czuje pór roku, upływu czasu, smaku, zapachu, głodu. Czuje tylko ból, ból większy, do granic wytrzymałości. Ból w sercu, głowie, w ciele, nie fizyczny, a jednak do granic istnienia.


Książka ta jest tym bardziej przerażająca że opisuje brak empatii u ludzi, którzy mają pomóc bohaterce. Brak wsparcia ze strony rodziny, a na dodatek pokazuję rodzinę wręcz w pewien sposób patologiczną. Z drugiej strony daje nadzieję, której osobom chorym jest bardzo potrzebna.


Polecam. Nie tylko dla osób chorych, albo zmagających się z chorobą bliskiej osoby, w szczególności dziecka. Polecam również tym którzy nie mają z nią do czynienia.

Recenzja dostępna również na blogu: http://kochamciemojezycie.blogspot.com/

Bardzo trudna, przygnębiająca książka. Szczególnie dla mnie, teraz. Depresja towarzyszy niestety w moim i mojej córki życiu, a przez to w życiu całej rodziny. To bardzo trudna choroba, jak rak duszy. Człowiek jest odcięty od świata, schowany w swoim bólu. Nie czuje pór roku, upływu czasu, smaku, zapachu, głodu. Czuje tylko ból, ból większy, do granic wytrzymałości. Ból w...

Niesamowite co depresja potrafi zrobić z człowiekiem. Dzięki tej książce można się dowiedzieć się co przeżywa chora osoba. Polecam przeczytać .

Niesamowite co depresja potrafi zrobić z człowiekiem. Dzięki tej książce można się dowiedzieć się co przeżywa chora osoba. Polecam przeczytać .

Trudna i zarazem warta uwagi pozycja. Towarzysząc bohaterce, czytelnik z czasem, "pogrąża się w depresji". Lektura pozwala przyjrzeć się problematyce chorej nastolatki i zanurzyć w koszmar jej codzienności pełnej zwątpienia, niechęci i nienawiści do siebie. A także temu jak wiele wysiłku musi ona włożyć w powrót do zdrowia. I jak dynamika choroby wpływa na pogrążanie się pacjenta w otchłani nicości.

Trudna i zarazem warta uwagi pozycja. Towarzysząc bohaterce, czytelnik z czasem, "pogrąża się w depresji". Lektura pozwala przyjrzeć się problematyce chorej nastolatki i zanurzyć w koszmar jej codzienności pełnej zwątpienia, niechęci i nienawiści do siebie. A także temu jak wiele wysiłku musi ona włożyć w powrót do zdrowia. I jak dynamika choroby wpływa na pogrążanie się...

''Po prostu mnie przytul'' to książka, która budzi we mnie mieszane uczucia.
Po pierwsze.
Nie zgodzę się ze stwierdzeniem, że książka nie przygniata czytelnika. Może i nie przygniata, ale z pewnym smutkiem i przerażenie czyta się relacje z najgorszych sytuacji w życiu Anety- głównej bohaterki.
Po drugie.
Opisy depresji były najzwyklej w świecie nudne. Dlatego też miałam nieprzebraną ochotę je pominąć, jednak nie robiłam tego.
Po trzecie.
Mimo to, najmilej czytało mi się już opisy zdrowienia Anety- to z jaką życzliwością odnosiły się do niej terapeutki, to jak robiła małe kroczki w stronę zwycięstwa.
Dlatego daję 5 gwiazdek czyli przeciętnie, ponieważ gdyby nie te ujmujące relacje ze zdrowienia książka byłaby dla mnie słaba.

''Po prostu mnie przytul'' to książka, która budzi we mnie mieszane uczucia.
Po pierwsze.
Nie zgodzę się ze stwierdzeniem, że książka nie przygniata czytelnika. Może i nie przygniata, ale z pewnym smutkiem i przerażenie czyta się relacje z najgorszych sytuacji w życiu Anety- głównej bohaterki.
Po drugie.
Opisy depresji były najzwyklej w świecie nudne. Dlatego też miałam...

W "Po prostu mnie przytul" autorka lekkim piórem opisuje bez ogródek zmagania błądzącej jak po omacku, ale bardzo dzielnej młodej dziewczyny, chorej na ciężką depresję. Temat niewątpliwie trudny, ale do przeczytania zachęca tym, co - przynajmniej mnie - za każdym razem skłania do powrotu do tej książki - nadzieja na to, że może być lepiej. Trudny temat zamknięty w historii z "happy endem".

W "Po prostu mnie przytul" autorka lekkim piórem opisuje bez ogródek zmagania błądzącej jak po omacku, ale bardzo dzielnej młodej dziewczyny, chorej na ciężką depresję. Temat niewątpliwie trudny, ale do przeczytania zachęca tym, co - przynajmniej mnie - za każdym razem skłania do powrotu do tej książki - nadzieja na to, że może być lepiej. Trudny temat zamknięty w historii...

"Utwór nie przygniata czytelnika. Niesie ze sobą nadzieję na przyszłość, wiarę w drugiego człowieka, chęć życia, walki i nadania swojemu życiu sensu. Pokazuje, że droga ku temu jest długa, trudna, ale możliwa." - czytamy w opisie na okładce książka. Powiedziałabym, że ta droga jest bardzo długa i bardzo trudna, a treść - mimo zapewnień, że tak nie jest - miejscami przygniatająca. Dopiero pod koniec książki odnajdujemy nadzieję i walkę.
Czytając tę książkę podążamy wraz z Anetą przez jej depresję, towarzyszymy jej, mamy wgląd w jej myśli - nie jest miło i kolorowo. Kilkakrotnie miałam chęć zarzucić czytanie tej książki. Ostatecznie przeczytałam ją, ale nie była to szybka lektura. Przeczytanie kilku czy kilkunastu stron zajmowało mi niekiedy kilka dni. Nie jest to jedna z tych miłych, łatwych i przyjemnych książeczek. Przedstawiony temat jest trudny i nie umiałam czytać tego utworu tak ot sobie. Książka dobra, ale dość trudna. Warto jednak było ją przeczytać.

"Utwór nie przygniata czytelnika. Niesie ze sobą nadzieję na przyszłość, wiarę w drugiego człowieka, chęć życia, walki i nadania swojemu życiu sensu. Pokazuje, że droga ku temu jest długa, trudna, ale możliwa." - czytamy w opisie na okładce książka. Powiedziałabym, że ta droga jest bardzo długa i bardzo trudna, a treść - mimo zapewnień, że tak nie jest - miejscami...